1 Mayıs pandeminin gölgesinde, baskı ve yasaklarla geride kaldı. 1 Mayıs’a aynı zamanda bu yasaklara karşı sergilenen direnişler damga vurdu.
Sözde pandemiye önlem olarak alınan “tam kapanma” kararına rağmen, işçiler kitlesel bir şekilde çalıştırılıyorlar. İşçi sınıfı tüm yaşamın yükünü omuzladığı gibi, pandeminin yükünü çekmeye ve bedelini ödemeye devam ediyor.
Tekstil ve dokuma işçileri de “tam kapanma” adı verilen süreçte iş başındalar. Hatta güvencesizliğin ve kuralsızlığın hakim olduğu tekstil sektöründeki pek çok işletmede işçiler resmi tatil sayılan 1 Mayıs günü de çalışmaya devam ettiler.
1 Mayıs geniş örgütsüz kesimlerin yanı sıra, sendikal örgütlülüğe sahip olan yerlerde de işçilerin gündemine pek taşınmadı. Mevcut sendikal yapıların, ön sürecinde de gününde de konuyu gündemlerine aldıklarını söyleyebilmek mümkün değil. Ki zaten 1 Mayıs’ın mevcut yapılara yüklediği sorumluluklardan sıyrılmak için sektörde hakim sendikalar da pandemi gerekçesine sarıldılar.
İşçi sınıfının mücadele ve dayanışma gününü tekstil işçilerine taşımak, gerek fabrikalarda gerekse de alanlarda işçileri talepleri ile buluşturarak mücadeleyi örgütlemek, sendikal yapıların ağırlıklı kesimi için önceki yıllarda da söz konusu değildi. Sendikal yönetimlerin, bağlı oldukları konfederasyon yöneticileri ile birlikte, iktidarın verdiği izin ölçüsünde ve sınırlarında gerçekleştirdikleri göstermelik eylemler vardı yalnızca. Sendikal örgütlülüğe sahip tekstil işçileri, fabrikalarda kitlesel bir şekilde çalışmaya devam etmelerine rağmen, ne fabrikalarında eylemler gerçekleştirdiler ne de meydanlara çıktılar. Bu söylediklerimiz alanda hakim olan 4 sendika (TEKSİF, Öz İplik-İş, DİSK-Tekstil ve Deriteks) için de geçerlidir. Tek istisnası ise, İzmir şubeye bağlı Yatsan işçilerinin fabrika içinde gerçekleştirdikleri 1 Mayıs kutlamasıdır.
Mevcut sendikal yapılar dışında, bağımsız sendikalar BATİS ve Dev Tekstil, 1 Mayıs’ı tekstil işçileri için bir mücadele günü olarak ele aldılar. Devrimci sınıf sendikacılığını rehber edinen Devrimci Tekstil İşçileri Sendikası, ön sürecinde de tekstil işçilerine 1 Mayıs’ı taşıdığı gibi, milyonlar çalışırken 1 Mayıs’a yasak konulmasına karşı, bu yasakları tanımayarak alanlarda yerini aldı, polis şiddeti ile karşıya kaldı.
***
2021 1 Mayıs’ı artan çok yönlü sorunlarla birlikte, tekstil işçilerinde biriken öfke ve tepkiye rağmen, sektördeki örgütsüzlüğü bir kez daha somut olarak göstermiştir. Aynı zamanda sendikal örgütlülüğe sahip olmasının, örgütlü olmak anlamına gelmediğini de...
2021 1 Mayıs’ının tekstil ve dokuma işçileri için güncel çağrısı pandeminin daha da ağırlaştırdığı koşullarda öfke ve tepkiyi açığa çıkarmak ve örgütlenmektir.
Tekstil İşçileri Birliği
