Pandemiyi fırsat bilen sermaye iktidarı çıkardığı 7244 nolu yasa ile kısa çalışma ödeneği (KÇÖ) ve ücretsiz izin (Üİ) uygulamalarını pekiştirdi. Bu uygulamalar işçi sınıfı ve emekçilerin kazanılmış haklarına yeni bir saldırı oldu. KÇÖ ve Üİ ile emeklilik, kıdem, sigorta hakkı ötelendi. İşçiler asgarinin de altında bir ücretle yaşamaya mahkum edildi. İşten atmak sözde “yasaklandı”, ama Kod 29 ile işçi kıyımı yaygınlaştırıldı. Bunun üzerine bir de kadın işçilerin analık ödeneği hakkını kullanıp kullanamayacağı tartışma konusu edilmeye başladı.
Pandeminin başından beri bir milyona yakın kadın işsiz bırakıldı. Bir o kadarı da çocuk-yaşlı bakımı, artan ev içi emek gibi sorunlardan dolayı işten ayrılma ya da ücretsiz izin, evde çalışma gibi saldırıları kabul etmek zorunda kaldı. Kadın işçi-emekçiler bir yıla yakın süredir devam eden pandemi nedeniyle kazanılmış haklarını kullanamaz duruma düşürüldüler.
İktidar, “analık ödeneği” olarak bilinen “geçici iş göremezlik ödeneği” almayı katı kurallara bağladı. Örneğin kadının doğum yaptığı süre içinde SGK’lı olması ve işten ayrıldıysa dahi 10 gün geçmemiş olması temel şart. Yanı sıra son 1 yıl içerisinde en az 90 gün priminin yatması gerekiyor. Alınacak ücret de son 3 ayın brüt ücreti üzerinden hesaplanıyor.
Kısa çalışma ve ücretsiz izin saldırısının uzun süreli devam etmesi, kesintiye uğrayan çalışma yaşamı, bu hakkın kullanımı önünde engeller oluşturuyor. Her konuşmasında anneliğe övgüler yağdıran, 3-5 çocuk isteyen iktidar, iş emekçi kadınlara ücret ödemeye geldiğinde “kutsal anneliği” unutuyor.
Emekçilerin kazanılmış haklarına yapılan bu saldırılar ve haklarını kullanmanın önüne çıkarılan engeller kabul edilemez hale geldi. Pandemiyi fırsat bilip bu saldırıları gündeme getiren iktidara karşı başta kadın işçiler olmak üzere tüm işçi sınıfı ve emekçiler birlikte mücadele etmeli, sermaye iktidarı ile kapitalistlerin haklarımızı gasp etmelerine izin vermemeliyiz.
İşçi Emekçi Kadın Komisyonları
