(14.05.12) - Türk sermaye devletinin son dönemde gemi azıya aldığı baskı politikaları, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin raporlarına da yansıdı.
AİHM tarafından hazırlanan veriler Başbakanlık raporlarına da girdi. AİHM’ye yapılan başvurularda Rusya’dan sonra Türkiye 2. sırada yer aldı. Türk sermaye devleti, 1959-2011 yılları arasında mahkemenin verdiği ihlal kararlarında 2 bin 404 kararla 47 ülke içerisindeyse birinci sırada yer alıyor.
Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı, Avrupa Konseyi genelinde Türkiye’ye ilişkin AİHM’ye yapılan başvuru ve mahkeme kararlarına ilişkin istatistikleri raporlaştırdı. Raporda cemaat/AKP yargsının keyfi tutuklama terörü de dikkat çekti. AİHM'de alınan cezalarda en temel hak ihlalinin adil yargılama hakkında olduğu görülüyor.
Türk sermaye devletine karşı yapılan başvurular nüfusa oranlandığında 2011 yılında Avrupa Konseyi (AK) genelinde 1 milyon kişi başına düşen başvuru sayısı 79 iken bu sayı Türkiye’de 118’e çıkıyor.
1959-2011 yılları arasında, AİHM tarafından en az bir maddeyi ihlal ettiği gerekçesiyle verilen toplam ihlal kararları sayısında (dava sayısı itibarıyla) Türkiye, 2 bin 404 aleyhe kararla sözleşmeye taraf 47 ülke arasında 1. sırada yer alıyor. Türkiye’ye ilişkin ihlal kararları, mahkemenin vermiş olduğu tüm ihlal kararlarının yüzde 19’unu oluşturuyor. Türkiye, 2011 yılında aleyhe sonuçlanan dava sayısı itibarıyla en çok ihlal kararı verilen devlet konumunda. 2011 yılında, Türkiye en az bir maddeyi ihlal ettiği gerekçesiyle AİHM tarafından 159 davada mahkûm edildi.
1959-2011 yıllarında Türkiye aleyhine verilen ihlal kararları arasında en çok ihlal edilen haklar sırasıyla, yüzde 33 ile adil yargılanma hakkı, yüzde 16 ile mülkiyet hakkı, yüzde 14 ile de özgürlük ve güvenlik hakkı olarak sıralanıyor. Adil yargılanma hakkı ile ilgili başvuruların yüzde 13’ünü de yargılamanın uzunluğu ile ilgili şikâyetler oluşturuyor. 2011 yılında ise Türkiye aleyhine verilen ihlal kararları arasında en çok ihlal edilen haklar sırasıyla, adil yargılanma hakkı (yüzde 28), işkence, insanlık dışı ve onur kırıcı muamele yasağı (yüzde 25) ve özgürlük ve güvenlik hakkı oluşturuyor (yüzde 13).
