Bizimkiler İran'a güvence vermiş: 'NATO, Türkiye'nin şartlarına uymazsa sistemin kapatılmasını talep ederiz. Altı ayda da kapatırız alimallah!'
Gülümsedim.
Gülümsememe neden olan şey bu haberden hemen önce okuduğum bir makale oldu.
Korkut Boratav hocamız Solhaber'de yazmış.
'ABD taşeronluğu mu?'
İki Amerikalı uzmanın görüşlerini paylaşmış.
Biri Emile Nakhleh.
Nakhleh eski bir CIA çalışanı ve bir süre önce 'Suriye'ye Müdahale Zaman Meselesidir' başlıklı bir yazısı Financial Times'ta yayınlanmış.
Kısaca 'Suriye'ye müdahale edilmelidir' diyor bu zat.
Türkiye'yi 'mayın eşeği' gibi önden yolluyor ardından da işgal olacaksa 'Batı'nın rolüne dikkat çekiyor.
'Bölge Türkiye'ye bitişik olacağı için, (tampon bölge) oluşturulup desteklenmesinde Ankara kritik bir rol üstlenmelidir.'
Boratav hocamızın yazısında bahsi geçen ikinci isim yönetimde çok önemli pozisyonda direktörlük yapmış biri.
Hillary Clinton'ın danışmanı Anne-Marie Slaughter.
Bu hanımefendi de, çok kısa süre önce 'Türkiye'nin Sınavı' başlıklı yazısında önce Türkiye'yi övüyor:
'Türkiye'nin uluslararası yıldızı son zamanlarda yükselmiştir. Başbakan Erdoğan, Ortadoğu ve Kuzey Afrika'nın pek çok ülkesinde yüceltilmiştir. Dışişleri Bakanı Davutoğlu, artan etkili bir gücü temsil ederek dünyayı dolaşmaktadır.'
Buraya kadar şahane!
Sonra sadede geliyor.
'Davutoğlu, Rusya ve Çin'in vetosundan sonra [Suriye için] bir konferans örgütlenmesini öneriyor. Hala mı konferans? Türkiye devamlı olarak konuşmayı önermekte ve gerçekten fark yaratacak önlemleri almayı hep ertelemektedir' diyor ve ihale şartnamesini açıklıyor:
'Türkiye, yerel eşgüdüm komiteleriyle sıkı işbirliği kurmalı; Suriye'nin kuzeydoğu sınırında Özgür Suriye Ordusu'nun (ÖSO'nun) saldırıya yasak bölgeler oluşturmasını lojistik, istihbarat, silah, eğitim, iletişim hatta uçak desteğiyle sağlamalı; ÖSO'ya [verilecek] uçaksavarlar ve tanksavarlar sayesinde Suriye ordusunun bazı bölgelere girişi böylece önlenmelidir. Bu strateji başarısız olursa, Türkiye ve Arap Birliği devletleri, kara kuvetlerini Suriye'ye yollamayı (NATO'nun lojistik ve iletişim desteğini alarak) düşünmelidirler.'
Bu herhangi bir gazetecinin ya da politik analistin bir temennisi değil.
ABD Dışişleri Bakanı'nın danışmanıdır.
Yazıdan sonra devreye Annan Planı girdi. Arap Birliği Başkanlığı Irak'a geçti.
Suriye konusunda Türkiye fena halde açığa düştü. Ancak kapalı kapılar ardında nasıl bir baskı gördüğünü bu yazıdan anlayabiliyoruz.
Şimdi kalkıp NATO'ya nota denebilecek açıklamaları okuyunca sadece gülümsüyorum.

Akşam / 02.04.12