Alman Sosyal Demokrasisi, birinci emperyalist savaşın öngünlerinde sergilediği ihaneti, 1918 Alman Kasım Devrimi sürecinde devrimci işçi hareketine karşı dizginsiz bir saldırıya dönüştürdü. Kasım Devrimi’ne ihanetinin bedeli olarak kapitalist tekeller ve toprak beyleri tarafından iktidara getirilen SPD, devrimin yenilgisinden sonra devrimci işçi hareketine yönelik azgın bir saldırı dalgası başlattı. Çok sayıda işçi önderi ve devrimci katledilirken binlerce işçi ve işçi önderi de zindanlara dolduruldu.
Mart 1921’de, Alman tekellerinin hizmetindeki SPD’li Başbakan Friedrich Ebert’in, Orta Almanya sanayi bölgesinde, Halle ve Leuna çevresindeki işçi ayaklanmasını kanlı bir şekilde ezmesiyle durum daha da kötüleşti. Soyluların ve kapitalist tekellerin temsilcisi SPD hükümetinin karşı devrimci ihanetine bağlı olarak, siyasi tutsakların, aranan ve öldürülen işçi önderlerinin, komünist militanların eşleri ve çocukları aşırı yoksulluk içine itildiler.
Almanya Komünist Partisi (KPD) proleter dayanışmayı örgütleyerek karşı-devrimci ablukayı dağıtmak, zindanlara doldurulan tutsakların eşleri ve çocuklarına maddi yardım ve aranan devrimci militanların korunması için kapsamlı bir dayanışma kampanyası başlattı. Ülke çapında Rote Hilfe (Kızıl Yardım) komitelerinin kurulması çağrısı bundan tam 100 yıl önce, 12 Nisan 1921’de KPD’nin yayın organı Rote Fahne’de “Mart Mağdurlarına Yardım” başlığı altında yayınlandı. Çağrıda büyük ölçekli bağış toplama kampanyasının devrimci çalışmaya süreklilik kazandıracağı, sergilenecek ortak çabayla devletin ve burjuvazinin saldırılarının savuşturulacağı vurgulanıyordu. Parti, partili ve partisiz işçileri karşı-devrimci ablukayı dağıtarak, içerdeki tutuklu yoldaşlar ve haklarında tutuklanma kararı olan kaçak durumda olanlar için yardımları hızla organize etmeye çağırıyordu.
Rote Hilfe komitelerinin en önemli görevlerinden biri siyasi tutuklulara ve ailelerine nakit, yiyecek ve giyecek sağlamaktı. Özellikle 1921’de, aranan çok sayıda insanın gizlenmesi ve kaçış yardımlarının sağlanması da acildi. Rote Hilfe komiteleri haklarında tutuklanma kararı olanların barınma, gizlenme ve beslenme sorunlarını hızla karşıladı. Rote Hilfe’nin merkez ve ilçe komiteleri, tek tek şehirlerdeki çalışmaları koordine etti ve tek tip destek oranlarıyla mevcut fonların eşit şekilde dağıtılmasını sağladı. Yargılanmalara karşı hukuki desteği organize etti.
Yapılan uluslararası dayanışma çağrısının ardından başta Sovyetler Birliği, ABD ve Fransa’dan olmak üzere komünist partilerin büyük bağışlarıyla Rote Hilfe kısa zaman içerisinde muazzam başarılar elde etti. Apartman bloklarından kulüp kutlamalarına hemen her yerde, keza miting ve şirket toplantılarında sürdürülen kampanyalar sonuç vermeye başladı. Sadece Nisan ve Mayıs 1921’de, 400.000 mark üzerinde yardım toplandı. Proleter bölgelerdeki küçük ölçekli bağış kampanyaları ağırlıklı olarak kadınlar tarafından yürütüldü. KPD yönetimi, dönemin özgünlüğüne uygun çözümler üreterek, üyelerine parti aidatının yanı sıra Rote Hilfe’ye düzenli bağış yapma yükümlülüğü getirdi.
Sürdürülen çok yönlü kampanya kısa zamanda semeresini verdi. 1921 yazında tutuklanma, cinayet veya aranmalarından dolayı ekonomik olarak etkilenen eşlere haftada 60, çocuklara ise 20 mark destek sağlanabildi. Yıl sonuna kadar aktarılan 7 milyon mark aile desteğinin yanı sıra, mahkumlar, aranan insanlar ve sanıklar için de büyük bir destek sağlandı. KPD öncülüğünde başlatılan dayanışma kampanyasına ihanet içerisinde olan önderlerine rağmen Ebert’in SPD’si ile Kautsky’nin USPD’sinin işçi üye ve taraftarlarının gösterdiği sempati ve destek, ihanetin batağına batarak siperin karşı tarafına geçen parti yöneticilerini özellikle rahatsız ediyordu. Dayanışma kampanyasına karşı savaş açan SPD ve USPD, Rote Hilfe’ye karşı azgın bir kampanya yürüterek, kendi üyelerini yardım örgütünü boykot etmeye çağırdılar. Bununla da yetinmeyen SPD hükümeti, Rote Hife’yi “yetkisiz tahsilatlar” ve “aranan insanlara yardım yapmak”la suçlayarak krimanilize etme düşkünlüğünü gösterdi. Ev aramaları, tutuklama ve mahkumiyetlerle Rote Hilfe’nin çalışmaları kesintiye uğratılarak sürekli engellendi.
1923’teki başarısız Hamburg devrimci ayaklanmadan sonra devlet terörünü artıran Ebert hükümeti, olağanüstü hal ilan ederek, KPD ve Rote Hilfe komitelerini yasakladı. KPD gibi Rote Hilfe de yeraltına çekilerek, çalışmalarını kesintisiz bir şekilde sürdürdü.
Yüzyıl sonra dönüp baktığımızda, oportünizme kayan devrimci partilerin, eğer zamanında müdahale edilerek hatalarından arındırılmazlarsa, yozlaşarak burjuva karşı-devrimlerin elinde işçi hareketini ve devrimlerini bastırmanın basit araçlarına dönüştüklerini görüyoruz. Günümüzde Alman tekellerinin öz partisi haline gelen SPD’nin ibret verici tarihi günümüz genç devrimcileri için oldukça öğretici derslerle doludur. Oportünizm, burjuvazinin işçi sınıfını çok yönlü olarak silahsızlandırma savaşında oldukça kullanışlı bir araçtır ve bu aracı yenilgiye uğratmadan başarılmış hiçbir devrim yoktur.
“Bir toplumsal devrime belli bir tarihi dönem içinde başarıyla nasıl hazırlanmak gerektiğini anlamak için, muzaffer bir devrim örneği olan Ekim Devrimi’ni önceleyen tarihsel sürece; tersinden, ön tarihsel sürecinin seyri içinde bir devrimin yenilgisinin yolunun nasıl döşendiğini anlamak içinse, Alman Devrimi’ni önceleyen tarihsel sürece yakından bakmak gerekir.” (Alman Devrimi’nin dersleri üzerine, H. Fırat)
***
KPD’nin Rote Hilfe komitelerinin kurulması için yaptığı çağrı
KPD’nin Rote Hilfe komitelerinin kurulmasına dair yaptığı çağrı sosyal demokrat hükümetin baskısı ve sansürü nedeniyle 12 Nisan 1921 tarihli Rote Fahne gazetesinde kısaltılmış olarak yayınlandı. İşçileri, çalışanları ve memurları Mart mağdurlarıyla dayanışmaya çağıran partinin çağrısı kısa zamanda karşılığını bularak, ülke çapında kurulan Rote Hilfe komiteleri devrimci işçi hareketinde önemli bir fonksiyonu yerine getirdiler…
“Mart Mağdurlarına Yardım
İşçiler! Çalışanlar! Memurlar!
‘Düzen’ zaferleri kutlarken proletaryanın Mart eylemi depresyonda (...) Komünistlere karşı kurulan olağanüstü mahkemeler, işçi sınıfına karşı işlenen tüm suçlara karşı kör ve sağır kalırken, yardımsever! burjuvazinin adaleti, proletarya ve devrimcilerine karşı acımasızca çalışmaktadır.
Devrimci savaşçılara karşı bir intikam kampanyası sürdüren burjuvazi, işçilerin yumruklarının burjuva devlet ve mülkiyet düzeninin temellerini sarstığı gerçeğini gizleyemez. Mart günlerinde yüzlerce işçi katledildi. 3.000 işçi Orta Almanya’da, binlercesi de imparatorluğun diğer savaş alanlarında mahsur kaldılar...
(...) Tutsaklar ve yaralıların aileleri desteklenmelidir. Tutsaklar, özgürlükten yoksun bırakılacak günler için yardım komitelerimiz tarafından desteklenmelidir. Hala mahkemelere sürüklenecek olanlara yasal koruma getirmeliyiz. Proleter dayanışmanın bu çalışmasını gerçekleştirebilmek için işçi sınıfı çevrelerinde Rote Hilfe komiteleri oluşturulmuştur... ‘Rote Hilfe’, kurtuluş mücadelesinin kurbanları için tüm sınıf üyelerinin fedakârlık eli varsa işini başarabilir... Her işçinin mağdurların desteğine katkıda bulunmadığı hiçbir maaş günü geçmemelidir. Proleter kurtuluş mücadelesinin kurbanları için tüm meclislerde ve konutlarda kampanyalar yürütülmeli...
Yaşasın proletaryanın devrimci mücadelesi! Yaşasın devrimci dayanışma!”
Yararlanılan kaynak
junge Welt
