Birleşik Metal-İş Kadın Komisyonu Penta Temsilcisi Melike Çolak’la Devrimci Kadın Kurultayı’nı konuştuk...

 - Birleşik Metal İş Kadın Komisyonu’nun yaptığı çalışmalardan kısaca bahseder misiniz?

- Sendikanın 2000’li yılların başında başlattığı ve tam olarak işlevli hale getiremediği için biten kadın komisyonu son 2-3 senedir tekrar varlığını göstermeye başladı. IG Metal’in de finansman olarak destek verdiği bu çalışma, sendikanın bağlı diğer fabrikalardaki kadınların katıldığı eğitimlerle şu an hala devam ediyor. Eğitimlerde işçi kadınların sıklıkla yaşadıkları sorunlar, sendikalarda yönetici kadrosunda kadınların az yer alması gibi başlıklar işleniyor. Merkezi olarak bir piknik düzenledik. 2011 yılında 8 Mart’a kitlesel bir katılım sağladık. 8 Mart vesilesiyle her yıl etkinlikler düzenliyoruz. Sendikanın örgütlü olduğu fabrikalarda kadın işçi az olması çalışmamızı zora sokabiliyor. Son dönemde kadın işçilerin çalıştığı fabrikaların kapanması da cabası.

Bizim fabrikada ise işyeri kadın komisyonu tekrar kuruldu. Komisyon 6 kişiden oluşuyor. 1 Şubat’ta yapılacak merkezi toplantı öncesi toplantılar alıp önümüzdeki süreçte nasıl bir çalışma yürüteceğimizi tartışıp merkezi toplantıya hazırlıklar yapıyoruz.

 - Metal iş kolunda işçi kadınların karşılaştıkları zorluk alanları nelerdir?

- Metal işkolunda kadın işçiler, ağır çalışma koşullarından kaynaklı mesleki hastalıklara erkek işçilerden daha yoğun bir şekilde yakalanıyorlar. Erkek sınıf kardeşlerimizle aynı şekilde iş yapmamıza rağmen aynı ücreti alamıyoruz. Kriz zamanı önce hamile ve evli kadınları işten atıyorlar. İşe girmeden önce sözleşme imzalattırılıyor. Kadın işçiler taşerona bağlı çalışıyorlar, evlilik ve çocuk yapma hakkını ellerinden alıyorlar. Gece vardiyası yasak olması gerekirken kadınlar gece vardiyasında çalışıyorlar.

 - 10 Şubat Pazar günü yapılacak olan Devrimci Kadın Kurultayı hakkında görüşlerinizi alabilir miyiz?

- Devrimci kadınların yıllar öncesinde New York’ta başlatmış olduğu ve bedeller ödeyerek bugünlere kadar gelen 8 Mart’ı kadınların doğum günü sayan biri olarak Devrimci Kadın Kurultayı’nı selamlıyorum. Nasıl ki geçmiş tarihte haksızlıklara, ezilmişliklere ve sömürüye başkaldıran kadınlar olmuşsa, bugün de fabrikalarda gördüğümüz tablo pek farklı değil. Emine Aslan, Aynur Çamalan, Gülistan Kobatan ve ismini hatırlamadığım nice kadın arkadaşlarımın başlatmış olduğu fabrika direnişlerini sadece bir direniş olarak değerlendirmiyorum. Çünkü tek başına olsalar da o fabrikanın önünde ve aslında mücadelenin en önündeler. Aslında bu onların bütün ezilmişliklerinin dışa vurumuydu. Evde, sokakta, okulda, eşinin yanında ezilen kadın fabrikada sussa ne olacaktı. Kurtuluşumuz da mücadele eden kadınların birlikte yakmış olduğu meşalenin peşine gitmektir. Şimdi bir araya gelelim ışık olalım.

Kızıl Bayrak / Ümraniye