Kalemi elinize alıp bir “F” çizseniz ve içinde yolculuğa çıksanız. Uç alt noktasından başlayıp üst uç noktasında dursanız. Bu yol beyaz ve uzun olsa. Tabiatın tam ortasından geçen demirden raylar gibi dümdüz... Ki o, “F”nin en uzun çizgisi olsa. Orada hızlansanız, kendi hızınızla yarışsanız. Sağa sola çarpmadan dosdoğru...
Orada genellikle yaralardan dökülen kanlar olsa. Koridor boyu sürüklenmiş insanların izleri... Kapının alt aralığından gelen “Yemek al!” sesi... Kafaya inen coplar, vücudu tekmeleyen robocoplar, öldürmeye kilitli silahlar birde...
Gördükçe onları hızlansanız. Geride bırakır gibi, sıyrılır gibi...
Viraja girerken yavaşlasanız. “Oda” dedikleri hücreye girseniz. Soluklansanız.
Oraya rengini veren, tecridi delmeye çalışan/delen onurlu, direnen insanları görseniz. Eğer “F”yi çizip, kendinizi içinde görebilirseniz, sizin için bir yüzleşme var!
Çizemediyseniz, hep ertelediyseniz, alıştıysanız ya da unuttuysanız F Tipi Film, o uzun koridoru ve koridordan sonraki hücrelerde yaşanan gerçeği gözler önüne seriyor. Film bugün gösterime giriyor. 9 yönetmen, yüzlerce oyuncu ve bir okadar set emekçisi ile gerçek bir yüzleşme filmi sinema tarihinde yerini alacak bugün.
Filmin galasında meramını sözlü anlatma fırsatı bulan yönetmenler F Tipi gerçeği karşısında bir araya gelmenin elzem olduğunu anlatmıştı. Ezel Akay “Bizi beyaz duvarlar bağladı”, Sırrı Süreyya Önder, “Giden yoldaşlarımızın anısına çok anlamlı bir iş yaptık", Reis Çelik; “Türkiye'de hep acıları anlatmak durumunda kaldık”, Hüseyin Karabey: "Bu tür filmler Türkiye'nin belleğini oluşturuyor" cümlelerini kurmuştu. Film tam da onların kurdukları cümlelerin bütünü...
F Tipi Film, her biri ayrı ayrı 10'ar dakikalık kısa filmlerden oluşturulmuş. Beyaz perdenin karşısına geçince uzun bir anlatımla karşılaşıyorsunuz. Aslında uzun metrajlı görünümlü bir kısa FİLM!
SANATÇI İNSAN RUHUNUN MİMARIDIR
Filmin yapımcılığını Grup Yorum üstleniyor. İdil Kültür Merkezi Genel Koordinatörü İnan Altın, galada yaptığı konuşmada, Stalin'in "Sanatçı insan ruhunun mimarıdır" sözünü hatırlatırlatıyordu. Ve galiba filmdeki yönetmen birlikteliğinin, ortaya çıkan ürününü en iyi bu söz anlatıyor. Beyaz perdenin karşısında kendinizle buluşunca, “F Tipi Film”in böyle bir yolculuk seyrinden çıktığını anlıyorsunuz.
Her biri ana kuzusu olan kadınlar ve erkekler anlatılıyor filmde. Yataklarında mışıl mışıl uyuyan, uyurken saldırıya uğrayan, uykudaki gözlerinden öpülesi kadınları ve erkekleri...
Duvardan duvara adım atacak yer kalmayınca “Gökyüzünün tavanına” çıkmak isteyen aşıkları...
Sırma saçlı kadınları, güzel sesli erkekleri var filmin. “Soluk bir ay dolanıyorken kentin üstünde her gece”, hapsedilseler de, her gece gelen gezginler onlar...
“F Tipi Film”in, “Basın hapiste” yanları var birde. Tutuklu gardiyanları, öldürülmeye mahkum böcekleri, görüş günlerinde zulm edilen kadınları, güzel onurlu, evlatlar yetiştirilen, onları orada yitiren elleri öpülesi anneleri var.
F Tipi Film; yazılanın, çizilenin, anlatılanların somutlanmaya çalışılan hali. Eğer bizzat mahpus olmadıysanız ya da görüş yerlerinde o “uygulamalarla” karşılaşmadıysanız, cezaevleri işte şuracıkta duruyor. Yaklaşın o filme; F tiplerine, cezaevi katliamlarına içinden bakın. İçerisine girin çünkü “Birşey yapmalı!” Takvim yapraklarında senede bir hatırlamaktan daha başka bir şey. Görün bu “filmi”, F tiplerindeki tecridi, görüş yerlerindeki zulmü, aymazlığı...Önce kendinizden başlayın “İnsanlık” diye.
Birşey daha var filme dair. Görmeniz için çağrısı da F tiplerindeki tutuklu ve hükümlülerden yapılıyor. Bir top atıyorlar size. Ve şöyle diyorlar, “Bir top atıyoruz; içine yüreğimizden başka bir şey koymadan. Bir top atıyoruz, size doğru. Yerini bulacağını bilerek... Bireyciliğin, yabancılaşmanın, bana ne'ciliğin, yılgınlığın çitlerine takılmadan size, sizlere, yüreğinize ulaşacağını bilerek...”
İyi seyirler...
Yurt / 24.12.12
