MESS ile yetkili sendikaların yürüttüğü sözleşme sürecinde ikinci kez bir araya gelen Metal İşçileri Birliği Meclisi’nde 20’ye yakın fabrikadan metal işçileri bir araya geldi.

İki bölümden oluşan meclisin ilk oturumunda Metal Fırtına deneyimi, sonuçları ve dersleri tartışma konusu yapıldı.

-Gerçekleştirilen sunumla beraber Metal Fırtınası öncesindeki süreç, toplam sınıf ve metal hareketi içinde tuttuğu yer üzerinde duruldu. Metal Fırtınası sürecindeki fabrikalardaki gelişmeler politik arka planı ile bir anlatıma ve değerlendirmeye konu edildi. BOSCH süreciyle başlayan ve tetiklenen süreçte taban iradesinin nasıl açığa çıktığı, 26 Nisan Kent Meydanı eyleminden 5 Mayıs toplu istifa sürecine ve 13 Mayıs’ta üretimin durdurulduğu süreç ve sonrası tartışma konusu yapıldı.

-Taban örgütlülüğünün önemi, metal işçilerinin ayağa kalktığında neleri yapabileceği ve bilinç ve örgütlülük düzeyindeki zayıflığın mücadelenin sınırlarını belirlediği üzerinde duruldu. Sınıfa siyasal müdahalenin önemi Metal Fırtına deneyimi ile tekrardan ele alındı.

-Sosyal medyanın kullanımı ve Metal Fırtına’nın ürünü olan TOMİS üzerine de değinmelerin olduğu sunum tamamlandı.

***

Verilen aranın ardından birçok işçi söz alarak gerek Metal Fırtına gerekse de mevcut sözleşme süreci üzerine konuşuldu. Metal Fırtına üzerine konuşan işçiler eğitimin, taban örgütlenmesinin öneminden bahsedildi. Birçok metal işçisinin Türk Metal’i hedefe koyduğu eleştiri konusu yapılırken temeline sermayenin ve MESS’in hedef alınması gerektiği, Türk Metal’in sermayenin hizmetinde bir rolü olduğu ortaya kondu.

-Sözleşme sürecinde arabuluculuk sürecine kadar geçen süreç değerlendirildi. Yetkili sendikaların taslaklarından MESS’in sefalet teklifine, fabrikalarda öne çıkan tartışmalardan sürecin nasıl ilerleyeceğine dair bir dizi tartışma yapıldı.

-MESS’in %35’lik teklifini önümüzdeki süreçte arttıracağı, bu süreçte birçok fabrikada MESS’in işçilere rüşvet niteliğinde kırıntılar verdiğini, sendikal bürokrasinin de işçileri en aza razı etmek ve mücadeleden alıkoymak için elinden geleni yaptığı söylendi. Bütün bu saldırılara karşı metal işçilerinin neler yapması gerektiği üzerine tartışmalar yürütüldü.

-Arabulucu sürecinin ardından grev tartışmasını ve grev kararlılığını önümüze almak, taleplerin belirlenmesini sağlamak ve işçileri belirlenen talepler arkasında durmaya çağırmanın önemi, bu süreçte etkin müdahalenin araçları üzerine konuşuldu.

-Metal işçilerinin sendikal bürokrasiye tepkileri sonucu fabrikalardan işçilerin katıldığı eylemlere katılmama yönündeki tutumunun alternatifinin örgütlenmediği koşullarda sonuç üretmediği, bu eylemlere taleplerimizi taşımanın daha fazla işçiye ulaşmak ve ortak tutum alınması sağlamak açısından önemi vurgulandı. Mümkün mertebe bu eylemlerin taleplerimizin ve tepkilerimizin yansıdığı eylemlere çevirmek gerektiği söylendi.

-Bütün fabrikalarda taban örgütlülüklerinin kurulması, fabrika komiteleri ve Fabrikalar arası kurullar için adımların atılması kararı alındı. Bunun ilk adımlarının atılmış olduğu yerlerde bunların güçlendirilmesi gerektiği vurgulandı.

Bütün meclis bileşenlerine büyük bir sorumluluk düştüğü vurgusu ve çağrısıyla meclis sonlandırıldı.