Rüsselsheim Opel işçileri 31 Ekim Perşembe günü, IG Metal sendikasının aldığı “uyarı grevi” kararı kapsamında iş bıraktı. Opel fabrikasının önündeki meydanda saat 11.00’da buluşan işçiler Mainz Opel ve diğer fabrikaların işçileriyle buluşmak için 11.30’da yola çıktı. Sekiz Otobüs dolusu işçi yarım saatlik bir yolculuktan sonra büyük bir meydanda diğer fabrikalardan gelen işçi arkadaşlarıyla buluştu. 

Sendikanın TİS’te talep ettiği zamma atıfla sık sık “Yüzde 7’den geri dönüş yok!” slogan atan işçiler meydanda coşkulu bir eylem yaptı. Federal Mogul’dan işçiler, Kaiserslautern’den Opel işçileri, Rüsselsheim’den Opel işçileri, Alzey’den metal işçileri eyleme en kitlesel katılım sağlayan işçilerdi.

Uyarı grevine katılan işçilerin bir kısmı evlerine giderken, binlerce işçi eyleme katıldı. Eylemde en göze çarpan nokta, sokağa çıkanların çoğunluğunu genç işçilerin oluşturmasıydı. Bunda genç işçilerin giderek daha fazla gelecek kaygısı taşımaları, yarınlarının ne olacağını bilmemelerinin rolü var. Yürüyüş boyunca birçok fabrikadan işçilerle yaptığımız sohbetlerde genç işçiler bu sorunları dile getirdiler. 

***

Eyleme bayraklarıyla katılan sınıf devrimcileri, Opel önünde işçilerle buluşarak Mainz’daki toplanma alanına birlikte gitti. Eylem sırasında bildiri dağıtımı yapıldı ve genç işçilerle sohbet edildi. İşçiler bildiriyi belli bir ilgiyle karşıladı. 

Eyleme DİDF, MLPD ve KPD Wieder Aufbau da destek verdi, yürüyüş sırasında bildiri dağıttılar.

***

Farklı yerlerden gelen ve çoğunluğu metal sektöründe çalışan işçilerin sorunları aynı; düşük ücret, giderek yaygınlaşan taşeronlaştırma, ev kiralarının ve temel gıda maddelerinin fiyatlarının artması vb. İşçiler sendikalarına güvenmek ve sahiplenmek istiyor, örgütlü mücadelenin önemini fark ediyorlar! Bununla birlikte, sendika yöneticilerine tam güvenemiyor, bu ise onlarda belli kaygılar yaratıyor!

Hızla yoksullaşan işçiler savaşın ağır faturasının kendilerine ödettirilmek istendiğini biliyor, hissediyorlar. Daha açık bir ifadeyle bu sistemde artık bir gelecek görmüyor, ama onun yerine ne koyacaklarını, bunu nasıl yapacaklarını da bilmiyorlar. Çünkü genç işçilerin sınıf bilincinin yol göstericiliğine, taban örgütlülüğüne ihtiyaçları var. Tam bu noktada sınıf bilinçli devrimcilere ihtiyaç var!

BİR-KAR İşçi Komisyonu / Frankfurt