Rusya Komünist İşçi Partisi (RKRP) Merkez Komitesi İdeoloji Komisyonu Başkanı I. Ferberov, Belarus’taki güncel olaylar hakkında bir yorum yazdı (alıntılar):
(...) Gerçek Kremlin propagandacıları dışında neredeyse tüm analistler, Rus ekonomisinin çöküşün eşiğinde olduğu konusunda hemfikir. Herkes (...) karantina sırasında zorla kapanmayla endüstrinin ve ekonominin diğer sektörlerinin kötü bir şekilde etkilendiğini anlıyor. Şirketlerin fiilen kilitlenmesi, gerçek iflaslar, bunlara eşlik eden benzeri görülmemiş şekilde artan işsizlik ve hem ülke içinde hem de özellikle yabancı ülkelerle ekonomik ilişkilerin bozulması var. Tüm bunlar, hem üretimi ve hem de diğer endüstri kollarını çok geriletti (derinleştirdi dememek için). Aynı şekilde, ödeme gücünde ve talepte bir düşüş de dahil olmak üzere halkın büyük çoğunluğunun refah düzeyi geriledi...
Aslında soru şu: Eğer tekeller daha da zenginleştiyse, ekonomi neden çöküşle karşı karşıya? Mesele şu ki, bu durumda krizin yansımasının sonuçları hemen kendini göstermiyor. Görüyorsunuz: Büyük endüstriye bileşenler ve montajlar sağlayan bir dizi küçük işletme iflas etti. Şimdi bu büyük şirketleri ancak sonbahara kadar dayanabilecek depodaki malları ile çalışıyor. Peki sonra ne olacak? İkincisi, büyük ölçekli üretim aynı zamanda çeşitli malların üretim zincirinin bir parçasıdır, ancak bu zincirin sonu, her durumda malların tüketiciye satışıdır. (...)
Putin ve etrafındakiler (daha doğrusu hizmet ettiği sınıf) toplumsal bir patlama nedeniyle karşılaştıkları tehlikeyi açıkça hissediyorlar. Bu nedenle halkın tekrar onlara tezahürat göstermesi ve onları desteklemesi için acilen yeni bir “Kırım’ın eve dönüşü”ne ihtiyaçları var. Ve Belarus ile birleşmekten daha iyi bir yol düşünülemez.
Putin uzun zamandır ülkelerimizin birleşmesini kabul etmesi için Lukaşenko’yu ikna etmeye çalışıyor. Ya da aslında Beyaz Rusya’nın Rus emperyalizmi tarafından ilhakına. Aynı zamanda 24. yıl sorunu da çözülmüş olacak (anayasa reformuna göre bir cumhurbaşkanının azami görev süresi). Bu varyant ciddi bir şekilde tartışıldı ve halkın bilincine girmesi sağlandı, ki Putin at sırtında kalabilsin ve birleşik devlete liderlik edebilsin. ...
Rus kapitalistleri Beyaz Rusya’yı fethetmek, onu yutmak gücü ve cüreti gösterirse, orada hala var olan tüm toplumsal kazanımlar yok olacaktır. Üretim yerle bir olacak, fabrikalar talan edilecektir. İşçi sınıfının önemli bir kısmı lümpen proletarya teslim edilecektir. Kalan demokratik (burjuva-demokratik) özgürlükler ayaklar altında alınacaktır. Başka bir deyişle, sanki Maidan’ın güçleri orayı ele geçirmişçesine aynı şey olacak. Rus oligarklar yeni tatlar alacaklar ve Putin’in yerini henüz almak istemeyecekler. Çünkü şu anda birçoğu onun değiştirilmesine karşı çıkmıyor. Düşeni itmek... Ve sonra aniden onun düşmediği ortaya çıkıyor.
Bu, Belarus işçi sınıfının kelimenin tam anlamıyla her taraftan tehlikede olduğunu gösteriyor. Bir yanda milliyetçiliği ve faşizm yanlısı unsurların yükselişi ile batı yanlısı Maidan tarafından, diğer yanda işçilerin kendisine karşı gösteri yapmak için toplanmasına izin vermeyen öfkeli Lukaşenko tarafından ve Rus emperyalizmi tarafından. Ateş ve alevlerle çevrili.
Kurtuluşun tek bir yolu var: kendi sınıf çıkarları için fiili mücadele ve bu mücadele için örgütlenme. Özellikle -bu yolun gerekliliği ve tek yol olduğu konusunda bilinçlenme. Ve (...) Rus komünistlerinin görevi, Belaruslu kardeşlerimizi bu bilinçlendirmeye yardımcı olmaktır. Hem örgütlenme hem de tabiri caizse teknik olarak yardımcı olmak. Ve en iyisi –kendi örneklerimizle.
Rote Fahne News’te 7 Eylül’de yayınlanan yazının Almanca’dan çevirisi: Kızıl Bayrak
