(11.01.13) – Zonguldak'ta arda arda gelen maden katliamları gündemdeki sıcaklığını korurken, TTK ibretlik bir genelge yayınladı. Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürü Burhan İnan tarafından yayınlanan genelgeye göre ücretleri üzerinde haciz bulunan işçilerin 1 yıl içinde bunu kaldırmamaları durumunda iş akitleri feshedilebilecek.

Sıklıkla yaşanan iş cinayetleriyle gündeme gelen madenlerde işçilerin düşük ücretlerle, sigortasız ve sosyal haklardan mahrum olarak çalıştırıldığı biliniyor. Buna rağmen TTK tam bir aymazlık örneği göstererek ücretinde haciz bulunan işçinin bir yıl içinde bu haczi kaldırmamasının işten atılma nedeni sayılacağını söyledi. Yani TTK bir yandan işçiyi açlık ve sefalete mahkum ederek çalıştırmaya devam edecek, öte yandan da bu durumu işçinin işten atılmasına gerekçe gösterecek.

Genelgenin hangi “ihtiyacın” ürünü olarak hazırlandığı ise daha çarpıcı. Kurumda çalışan işçilerin çoğunluğunun yer altında istihdam edildiği ifade edilen genelgede, şunlar belirtildi:

''İş yerlerimizde, büyük çoğunluğu yer altında çalışan işçilere ait icralık dosyaların bulunduğu tespit edilmiştir. Özellikle yer altında yürütülen işlerin tehlike oranı yüksek olduğundan, buradaki küçük bir dikkatsizliğin bile onarılamaz hasarlara, can ve mal kayıplarına neden olabileceği dikkate alındığında; icralık duruma düşen işçilerin akıllarının sürekli iş harici konularla meşgul olması ve konsantrasyon problemi yaşamalarının muhtemel bulunması nedenlerinden dolayı işlerini dikkatli yapamama olasılığı bulunmakta, kendilerinin ve yanında çalışanların sağlığı ve iş güvenliği açısından büyük risk oluşturmakta, bu da dolayısıyla iş verimini olumsuz yönde etkilemektedir.

Ayrıca sık sık haciz ve icralık duruma düşen işçilerimizle ilgili kararlara ait dosyaların takibini ve işlemini yürüten personel, muhasebe ve hukuk birimlerimizi yoğun mesai harcamak zorunda bırakıp önemli zaman kaybına neden olmaktadır.''

Anlaşılacağı üzere TTK'nın derdi işçi ölmeden borcunu ödettirebilmek. Zira işçi ölürse TTK zarar edecek!

Onlarca madencinin yerin metrelerce altında kalmasına engel olmayan, ocaklardan çıkan cenazeleri izlemekle yetinen ve her defasında yeni cenazeler çıkmasının sorumluluğunu paylaşan bir kurumun bu aymazlığı modern kölelikle ifade edilen sermaye düzeninin de gerçek yüzüne ayna tutuyor.