(29.01.13) – HABAŞ demir-çelik’te çalışan işçiler yazdıkları mektupla iş cinayetlerine dikkat çektiler ve mücadele çağrısı yaptılar.

İşçilerin “Sıra sende olabilir!” başlıklı yazısı şöyle:

Sıra sende olabilir!

Yine kaza, yine acı, yine mağdur olan işçiler. Bilindiği gibi biz işçilerin çoğunluğu yasal mevzuat konularında özlük haklarımızdan bihaber çalışıyoruz. İş kanunu yasalarında verilen haklarımızı, sendika hakkımızı bile bilmiyoruz. HABAŞ’ta da sendikanın adı var ancak ne işe yaradığı bile belli değil.

Kısaca bir işçinin kendi bölgesi haricinde kendi rızası ve izni olmadan başka bölümlerde çalıştırılamayacağı açık ve net bir şekilde kanunla belirtilmiş. Ancak kan emici kapitalistler işçi sorumlularına (şef, mühendis, formen) vaadlerde bulunarak ya da işçiye psikolojik baskı yaparak köleliği dayatıyorlar. İşte size gerçek örnekler:

HABAŞ sınırları içinde bir haftada on beşi aşkın ciddi iş kazası yaşandı. Neden mi? Çalışma Bakanlığı’nın derin uykuda olması nedeniyle, iş yerinde çalışma şartları, çalışma saatleri, işçi sağlığı ve güvenliği koşullarının yetersiz olmasından dolayı HABAŞ maden ocaklarını aratmıyor. Görev bölgesi “hadde 2” olan Osman Can arkadaşımız yeni kurulmaya başlanan ve inşaatı devam eden sac haddehanesinde çalıştırılmaya başlandı. İnşaat sahasında 8 metre yükseklikteki merdiven boşluğunda akşam paydos saatine yakın bir zamanda düşmesi sonucu ciddi kırık ve kanamalar geçirmiştir. “Hadde 3” te görev yapan mühendis de kendi görevi olmamasına rağmen elektrik kablosunu platform ayağının altından çıkarması istenmesi nedeniyle,  platformun üzerine düşüp ayak ve kalça kemiğini kırmıştır. Sizce bunun sorumlusu kim?

Patron sorumluları mı, teknik emniyet mi, yoksa göz yuman yetkili kişiler mi?

Hepsi sorumlu ama sadece sözde tabi ki. Sistem öyle bir kurulmuş ki, suçu iş kazası geçiren arkadaşlarımıza çıkartıyorlar. Kim bilir eğer ölselerdi “intihar etti” bile denebilirdi. Bu örnekler HABAŞ tarihinde fazlası ile mevcut durumda.

İşçiler, demire ve çeliğe şeklini verenler artık kendimize gelme zamanı çoktan geldi. Bu yaşanılanlarda hepimiz ortak noktadayız. Güvenliğimiz yok, çalışma şartlarımız alabildiğine kötü. Sıranın kime geleceği belli değil.

Artık bilinçlenmenin, birbirimize sarılmanın zamanı geldi. Köleliğe hayır! Çocuklarımızın “babam iş kazası geçirdi” demesini istemiyorsak bilinçli ve örgütlü bir şekilde mücadele edelim. Kendimizin ve ailelerimizin onurlu bir şekilde, insanca bir şekilde yaşamasını istiyorsak kenetlenmekten başka bir çıkar yol yok.

HABAŞ demir-çelik işçileri