Sinbo ve SML Etiket işçileri patronların işten atma saldırısına karşı direniyorlar. Önce ücretsiz izne gönderildiler. Daha doğrusu verdikleri sendikalaşma mücadelesinden dolayı fabrikadan uzaklaştırılmak istendiler. İşçilerin buna cevabı direniş oldu. Direnişin gücüyle işçiler kazandılar. Sinbo’da direnişin gücüyle işe dönen işçilerden biri de Dilbent Türker’di. Dilbent Türker çok geçmeden Kod 29 saldırısı ile işten atıldı.
Aynı günlerde SML Etiket’ten işçiler de işten atıldılar. Çünkü SML işçileri anayasal hakları olan sendikalı olma hakkını kullanmak istiyorlardı. SML patronunun cevabı işten çıkarma saldırısı oldu.
Eninde sonunda doğru yönde olan her mücadele kazanır. Türkiye’de %2 olan sendikalaşma oranı sendikal bürokrasiye teslim olmuş durumda. Sermaye devletinin emekçilere ve işçilere saldırısının sac ayaklarından biri olan sarı sendikalar ve onların başına çöreklenmiş sendika ağaları da işçileri kendi silahlarıyla vuruyorlar.
Ekonomik hakları elde etme anlamında hareket eden sendikacılık modeli daha büyük çapta sermaye sınıfı tarafından yapılan saldırılara cevap vermiyor, geçiştiriyor. Kıdem tazminatının gaspı, ücretsiz izin, Kod 29 vb.ne karşı bir çaba yok! Yaklaşan 1 Mayıs’a ilgi yok vs.
En başta olması gereken, bütün işçilerin fiili-meşru mücadele temelinde tabanda birleşmeleridir. Eğer bu ülkede mezarda emeklilik, enflasyon, KHK’lar, işçilerin işten atılması, özelleştirmeler gibi iktisadi-siyasi saldırılar varsa işçi sınıfının da göstereceği tavır siyasidir. Bunun adını koysak da koymasak da bu böyledir.
Süren direnişler ana akım medyanın da gündemine girmeye başladı. Fabrika önlerinde, diğer başka alanlarda eylem ve direniş seklinde tezahür eden eylemler sermaye medyasında, Meclis’inde yankı bulmaya başladı.
Bütün demokratik kitle örgütleri, emekçilerin basını, meclisteki muhalif milletvekilleri direnişi destekleyen açıklamalar yapmaktadır. Milletvekillerinin meclis kürsüsünden Sinbo ve SML direnişlerini örnek göstermeleri konuyu FOX, Tele 1, Halk TV kanallarının yayınlarına dahil etmeleridir.
Doğru olan hareket gelişir. Yapısal krizin, işsizliğin, salgının, baskı ve şiddetin, düşük ücretin, kadın cinayetlerinin, intiharların arttığı bu dönemde, nasıl ki sermaye sınıfı bunları fırsata çevirip kendi lehine kullanıyor, kazanç elde ediyorsa, bizler de haklı olarak daha büyük işçi kesimleriyle bir araya gelip, Sinbo ve SML direniş örneklerini başka alanlara yaymalıyız. Hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacak. Ezilen ve sömürülen işçi ve emekçilerin gazabından ne siyasi iktidar koltuğunda oturanlar ne bürokrat sendikacılar ne de sermaye sahipleri kurtulabilecekler.
İşçi sınıfı için var olan, onun doğrudan çıkarları için mücadele eden özneler olarak, 12 Eylül’den bu yana neoliberal politikalarla işçi sınıfını yoksullaştıran, bütün demokratik anayasal kazanımlarını tırpanlayan, işçi sınıfını daha kolay sömürmek için onları bölen her türlü ırkçılığa, gericiliğe karşı da mücadele verirsek, mücadelenin hakkını vermiş oluruz.
Sinbo ve SML işçileri altmış gündür direniyorlar. Zira direnerek kazanabilecekleri bilincine sahipler. Biz Kayseri ve tüm ülkedeki işçiler haklarımız ve çocuklarımızın geleceği için birleşmeli, örgütlenmeliyiz.
Kayseri İşçi Birliği’nden bir işçi
