Petrokimya İşçileri Birliği (PİB), TÜPRAŞ işçisinin ek zam talebinin bugün Petrol-İş ile Koç kapitalisti arasında görüşüleceğini duyurarak işçilere seslendi.

PİB’in açıklaması şu şekilde:

“Tüpraş işçilerinin ek zam talebi bugün görüşülecek.

Ocak ayında ek zam talebiyle Tüpraş işçileri eylemler gerçekleştirdi. İşçinin zorlamasıyla tekrar görüşme masasına oturan sendika ‘temmuzda tatmin edici bir zam sözü’ alarak süreci sonlandırmıştı. Sermaye ile arayı iyi tutmayı işçinin sefalete terk edilmesinden daha önemli gören sendika genel merkezi ve şubeler işçiye sormadan eylemleri bitirmişti.

Temmuz ayı geldi ve ek zam görüşmeleri başladı. Bugün saat 16.00’da Petrol-İş ile Koç kapitalisti arasında görüşme gerçekleşecek. Net bir talep üzerinde durulmasa da işçiler ücret talebini ‘yoksulluk sınırı + %10 refah payı’ olarak şekillendiriyor.

Fortune 500 Türkiye listesinde 2. sırada yer alan Tüpraş kâr rekorları kırarken, tüm zenginliği yaratan işçiye ise sefalet dayatmayı sürdürüyor. Bu dayatma cüretini ise karşısında kararlı şekilde mücadele edilmemesinden alıyor. Bugün temmuz zammını gündeme getirenin işçinin sınırlı da olsa eylemi olduğunu unutmayalım. Dolayısıyla eğer Tüpraş işçisi taleplerini kazanmak istiyorsa hiç de oturduğu yerden bekleyerek elde edemeyeceği açıktır.

Tüpraş işçisi dostlar, bugün masayı kuran işçinin tabandan baskısıdır. Petrol-İş’te gelenek haline getirilmiş ‘aman tadımız kaçmasın’ bakışıyla müzakereye daraltılmış bir süreçten anlamlı kazanımlar elde edilemediği yıllardır birçok fabrikada yaşananlardan görülüyor. Eğer Tüpraş işçisine reva görülenler yerine insanca yaşamaya yetecek ücret istiyorsak tam birlik sağlamalıyız. Rafineri içinde ve rafineriler arasında tabandan birliği kurmalı, birlikte hareket etmeliyiz. En önemlisi taleplerimizin arkasında kararlı durabilmeli, üretime dokunan eylemleri meşrulukla gerçekleştirebilmeliyiz. Sermaye de sendika yöneticileri de hatta kimi arkadaşlarımız da ‘grev yasağı’ ve yasaları hatırlatıyor. Peki hangi yasa işçinin sefalet yaşamasını yasaklıyor? Bizler yasa ve yasakların işçi lehine değiştirilmesini de ancak mücadele ile sağlayabiliriz. O yüzden bize yasakları hatırlatanlara, sermayenin zarar görmemesi nutuklarını atanlara, sınıfımızın ve çocuklarımızın geleceği için mücadele verildiğini hatırlatalım.

Sendikada ‘işçiye sormayı’ kategori dışında bırakan, işçinin gücüne güvenmeyenlere şimdiden söyleyelim: ‘İşçiye sormadan hiçbir şeye imza atamazsınız’ diyelim.

Tüpraş işçisinin kaderini ancak Tüpraş işçisi belirler!”