İşçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı. Koronavirüs salgınının gölgesinde karşıladığımız 1 Mayıs’a giderken, kârlarından başka bir şey düşünmeyen patronlar bizleri ölümüne çalıştırmaya devam ediyorlar. Sermaye hükümeti ise, salgına karşı göstermelik önlemler almaya devam ederken, salgının yarattığı atmosfere dayanarak 1 Mayıs’ı unutturmaya ve yok saymaya çabalıyor. İşçi sınıfının çıkarlarını savunduğunu iddia eden sendika bürokratları da, sessizliğe bürünerek 1 Mayıs kutlamalarını sosyal medya sınırlarına hapsetmeye çalışıyor.
Tekstil işçileri kardeşler;
1 Mayıs, biz işçi sınıfının sermaye sınıfına karşı büyük emeklerle ve bedellerle yarattığımız bir mücadele günüdür. 1 Mayıs, işçi sınıfının kendi talepleri için harekete geçme çağrısıdır. 1 Mayıs, egemenlerin baskı, sömürü ve şiddetine karşı direnme ruhudur. Bu 1 Mayıs salgına rağmen, emeğimizi ve yaşamımızı hiçe sayanlara, salgın bahanesiyle haklarımıza göz dikenlere karşı sesimizi yükseltme, gücümüzü gösterme günüdür.
Salgının alabildiğince yayıldığı, emekçilerin yaşamını gün geçtikçe daha fazla tehdit ettiği, izolasyonun devam ettiği koşullarda 1 Mayıs’a daha fazla sahip çıkacağız. Öncelikle, koronavirüsten çok daha tehlikeli bir virüs olan kapitalist sömürü düzenine karşı taleplerimizi ortaya koyacağız. Başta fabrikalarımız olmak üzere, bir araya gelebildiğimiz tüm alanlarda sesimizi yükseltecek, taleplerimizi haykıracağız. Salgına rağmen, halen üretimin devam ettiği fabrikalarda, yaşam hakkımızı hiçe sayan patronlara 1 Mayıs’ın güncel çağrısı olan üretimi durdurarak yanıt vereceğiz.
1 Mayıs, ateştir, ruhtur! Bu yıl meydanlarda kitlesel olarak yan yana gelemesek bile, bu ateşi var olduğumuz her yere yaymanın, bu ruhla mücadeleyi yükseltmenin zamanıdır.
Tekstil İşçileri Birliği
