TPI’da 5 Haziran günü saat 19.30’da Petrol-İş İzmir şube ve Genel Merkez yönetiminin katılımıyla başlayan sözleşme görüşmesi sabah saat 5’te sonuçlandı.

Taleplerin büyük kısmı kabul edilmezken, taraflar ücret konusunda farklı formülasyonda anlaştı. Ancak bu TPI işçileri için kayıp manasına geliyor. Menemen ve Sasalı fabrikalarında ise bu durum büyük tepkiye yol açmış durumda. TPI 1 (Sasalı) fabrikasındaki işçiler 16-24 vardiyasında üretim durdurmayı örgütledikleri gelen bilgiler arasında. Petrokimya İşçileri Birliği ise sosyal medyadan greve çıkma çağrısı yapıyor.

Petrokimya İşçileri Birliği’nin çağrısı şu şekilde:

“TPI sözleşmesinin sonuçları kabul edilemez, taleplerimiz ortada, imzalanan yok hükmünde! Grevse grev!

TPI işçisinin ana zam talebi %114’tü ve asgari ücret zammını da temmuz zammı olarak istiyordu. İşveren ise %50 dayatıyordu. Hiç bir işçiye sorulmadan imzalanan sözleşmede ise ilk altı ay %70, ikinci altı ay %30 kabul edildi. İşçiye %70 zam yapıldı. Toplamda 70+30 olsa bile, geriye dönük para sadece %70 zammına göre hesaplanacak bu da toplam %100 görünse bile kişi başı en az 10.000 lira kayıp demek. Yüzdelik zamla birlikte bu kayıp daha da artıyor. İkinci olarak asgari ücret zammı alınmadığı için, toplam alınan zam istenen/alınabilecek %130 civarındayken %100’de kalmış oldu. Şimdi çıkıp temmuzda alınacak ücreti aldığımız zam diye anlatmanın işçiden gelebilecek tepkiyi azaltma kurgusu olduğu açık. Ancak buna rağmen T1’de de T2’de işçiler durumu anlayınca tepki göstermeye devam ediyor. Yine tamamlayıcı sağlık sigortası alınamamış, asgari ücrete gelecek zam da yönetimin dayatmalarıyla masada kaldı. Ancak şube yönetimi temmuzda alınacak taban maaşın 15.000 olacağını söyleyerek tüm tartışmaları başka bir boyuta ulaştırdı. Gerçekler oyunlarla çarpıtılamaz. Nerden bakarsak bakalım başarısız bir sözleşme, başarısız bir hazırlık, işçinin gücünü açığa çıkartmayan “aman tadımız kaçmasın” tadında bir süreç yürütüldü. Sonuçta tadı kaçan işçi oldu!

Taleplerimizin hiçbiri kabul edilmemiş, sermayenin kar güdümlü formülasyonuna imza atılmışken bu sözleşme kabul edilemez. T1 ve T2’den büyük çoğunluk tepkili. Tepki vermekle kalmayalım bize bunu reva görenlerin tadını kaçıralım, işçi kaybetmesin. İmzalanan sözleşme yok hükmündedir, fiilen greve çıkalım, üretimi durduralım. Bu defa masa işçinin talebiyle kurulsun, talepler kabul edilene kadar direniş!”

Kızıl Bayrak / İzmir