Petrokimya İşçileri Birliği (PİB) Manisa’daki Standart Profil’de patron ve Türk Metal işbirliğiyle Petrol-İş’in tasfiye edildiğini duyurdu.

PİB’in konuya ilişkin açıklaması şu şekilde:

“Standart Profil’de Petrol-İş’in yetkisi düştü, Sermayedar ön ayak oldu Türk Metal yetki aldı!

Manisa’daki Standart Profil fabrikasında yönetim iş kolunu değiştirerek Petrol-iş sendikasını tasfiye etti. Sermaye ile kol kola işçilerin sendikadan istifası için çalışan Petrol-İş Manisa şube başkanı Emrah Saruhan ve temsilciler merkez tarafından görevden alınmıştı. Yaklaşık on gün önce Türk Metal Sendikası SP’de yetki aldığını duyurdu. İşte Petrol-İş’in getirildiği noktayı hep birlikte görüyoruz…

1-Bir işyerinde sendika tasfiye edilirken yönetimden kimse kılını kıpırdatmadı! Hiçbir direniş sergilenmediği gibi tartışma konusu dahi olmadı. İş kolunun değiştirilmesine itiraz bile edilmedi.

2-Petrol-İş’i daha doğrusu örgütlülüğü savunan onlarca işçi atıldı bu süreçte, atılanlara sahip çıkılmadı!

3-Türk Metal gibi yüz binlerce işçinin sırtına kene gibi yapışmış bir ihanet şebekesinin SP sermayesi ile kol kola iş yerine girmesine tek kelime edilmedi. Koca fabrika bu devlet ve sermaye güdümlü sendikaya teslim edildi.

4-Petrol-İş’e henüz sendikalaşma sürecinde terörist diyen, örgütlenmeyi engelleyen, üye olduğu için işten atılan işçilerin karşısına patron şahidi olarak gelen Emrah Yunus Saruhan Manisa şube kurulduğunda başkan diye atandı! Buna dair hiçbir disiplin soruşturması yürütülmedi, işçiler bir şube başkanına mahkum edildi.

5-Sendika merkez yönetimi çoktan teslim olduğu ve yetkinin düşeceğini bildiği için bir zahmet Emrah Yunus Saruhan’ı görevden aldı. Yani göstermelik bir şey yapıp bu hesaptan kurtulmaya çalıştı.

6-Genel kurul hesaplarına göre iş tutanlar, kendi rezil çıkarları uğruna örgütlülüğü zayıflatmış oldu.

‘Sosyal medyadan sendikamızı karalamayın, itibarsızlaştırmayın’ diyenlere sözümüz… Bu sendikayı itibarsızlaştıran siz ve sizin bu pespaye anlayışınızdır! Ekonomik krizle yaşam savaşı veren işçiyi sermayenin insafına terk etmek sendikal mücadeleye zarar verir, ona karşı çıkan sözünü söyleyenler değil! Sorunlar dışarıya taşınmasın kaygısı duyan herkesin derdi yaşanan rezaleti saklamaktan başka bir şey değildir. Bu durum ancak ve ancak petrokimya işçilerinin tabandan örgütlenerek, mücadele ederek sınıf sendikacılığı anlayışını hâkim kılmasıyla değişir. Kimsenin yaşananlar karşısında havlu atma lüksü yok, insanca yaşamak insanca çalışmak istiyorsak gece gündüz örgütleneceğiz. İşçiye ihanet edenlerden hep birlikte hesap soracağız!”