Sermayenin işçi sınıfının mücadele günlerinden duyduğu korku; baskı ve yasaklamalarla kendini gösteriyor. Bunun yeni bir örneğini Gebze'de görüyoruz.
Gebze 1 Mayısı, Gebze Kaymakamlığı tarafından yasaklandı. Gebze Kent Meydanı bayram alışverişi, kitap fuarı bahaneleri ile verilmiyor. Kent Meydanı bu yılın başında miting alanı olmaktan çıkarılmıştı. Gebze'nin merkezindeki diğer miting alanı olan Cumhuriyet Meydanı da metro inşaatı nedeniyle devre dışı kalmıştı. Hatta merkeze yakın noktalardaki toplam 7 miting alanı da bire indirilmişti. Gebze'de halihazırda tek miting adresi Kapalı Pazar alanı.
2022 1 Mayısı'nın Gebze'de yasaklanması ve Kent Meydanı'nın miting alanı olmaktan çıkartılmasının gerisinde işçi ve emekçilerin biriken öfke ve tepkisinin alanlara akmasının istenmemesidir.
Kentin içinde işçilerin taleplerinin yükselmesinden korkmalarıdır. Kaymakamlığın gerekçesinde bahsettiği gibi bayram arifesi olmasından dolayı Gebze ve civarındaki ilçelerden işçi ve emekçiler çarşıda olacaklar ve eylem kitlesi ile doğal bir etkileşim olacaktı. Asıl istemedikleri işte budur. Kentin meydanları işçilere kapatılıyor.
Taksim, Kadıköy, Kızılay meydanlarının şimdi de Gebze...
Gebze, sermaye sınıfı için önemli merkezlerinden biri. Adım başı fabrikaların olduğu bu büyük sanayi havzası, sınıf çatışmasının gergin alanlardan biri. Gerilim yüksek olduğundan kırılmanın da beklendiği bir yer. Bundandır ki sermaye sınıfı, devlet güçleri ile özel bir denetim kurmaya çalışıyor. Pandemi sürecinde birçok örgütlenme süreci ve direniş yaşandı. Yakın dönemde Farplas Fabrikası’nda üretimi durdurma, işgal ve 2 ayı aşkın kapı önü direnişi gerçekleşti. Kaymakamlık ve tereddüt yok ki arkasındaki sermayedarlar, Gebze’de kitlesel ve coşkulu bir 1 Mayıs’ın gerçekleşmesini engellemeye girişmişlerdir.
İşçi kitlelerinin alanlara çıktığı ve ön süreci fabrikalardan örülen, Gebze havzasının sorunlarını işleyen ve talepleri üzerinden yükselen 1 Mayıs'ın olmamasının bir nedeni de sendika yönetimlerinin ve Gebze Sendikalar Birliği'nin tablosudur. Gebze 1 Mayısı'nın kararı alınıp kamuoyuna basın toplantısı ile duyurulduktan sonra başvuru için 2 hafta beklendi ve bir gün değil de bir süreç olarak örgütlenmemesi bunun ilk nedeni diyebiliriz. Başvurunun geç yapılması ve bunun üzerine bir de kaymakamlık yasağının ardından kamuoyuna açık bir çağrının yapılmaması sendikalı fabrikalarda bile 1 Mayıs’ın gündem olmasını zorlaştırdı.
Türkiye'de örneği tek olan üç işçi konfederasyonu DİSK, Türk-İş ve Hak-İş ve KESK'in yan yana olduğu Gebze Sendikalar Birliği'nin son yıllarda süreçlere ortak müdahale etme, 1 Mayıslar'da kararlı bir tutum sergilemede belirgin bir zayıflığı olduğunu söylemek gerekir.
Pandemi ve kriz ile geçen iki yılda ortak bir tutum ve eylemli bir sürecin ortaya konulamaması ciddi bir eksiklikti. Son iki 1 Mayıs'ta Gebze'deki zayıflık da bu yılın tablosunu etkiledi. Pandeminin ilk 1 Mayısı'nda yasağa boyun eğip salon açıklaması yapıldı. Geçen yıl da yine 1 Mayıs günü yasaktı fakat 29 Nisan'da eylemler gerçekleşti. Gebze'de eylemin 3 saat kadar öncesine kadar bir belirsizlik hali vardı. Dahası işçi ve emekçilere çağrı yapılmadan görev savmak için açıklama yapıldı.
Bu yıl önden yapılacağı açıklanıp başvurunun yapılması, saat açıklanması ve kitle çalışması yapılması için beklenen zaman da bir takatsizlik göstergesiydi. Birleşik, kitlesel ve devrimci bir 1 Mayıs, Gebze'nin işçi ve emekçilerinin inancının, umudunun, bilincinin güçlenmesi için çok önemlidir. Birleşik hareket etme zemini açısından birkaç adım önde olmanın avantajını güce dönüştürmek yerine oluşmuş birikimler heba edilmemelidir.
Gebze 1 Mayısı'nın, Gebze işçi sınıfının sorunların çözümü ve taleplerin kararlı bir mücadele ile kazanılması için, direnişlerin, grevlerin ve eylemlerin sonuç alması için; birleşik, kitlesel ve devrimci bir sınıf hareketinin yaratılması için seferber olunmalıdır.
Gebze Bağımsız Devrimci Sınıf Platformu