Dini siyasallaştırıp sefil çıkarlarına alet eden gerici akımlar, “ahlaki ilkelere/insani değerlere” bağlılığı dillerinden düşürmezler. Oysa söylemleriyle eylemleri arasında derin bir uçurum var. Bu kaçınılmaz olarak öyledir. Zira çağımızda burjuva bir akımın bu tür “manevi” şeylere itibar etmesinin koşulları mevcut değil. Bu açıdan her burjuva akım bir ucubedir. Dinci-burjuva akımlar ise bir kat daha ucubedirler. Çünkü bunlar yaptıkları şeylere her zaman zıt anlamlar yüklerler.
***
Siyasal İslamcılardaki ultra yozlaşmayı AKP-cemaat koalisyonu dönemindeki icraatlarıyla da, 10 yıllık balayının bitiminden sonra birbirlerine karşı geliştirdikleri söylem ve eylemleriyle de gösterdiler. Bu yozlaşmayı AKP ile ortaçağ kalıntısı Körfez şeyhleri arasındaki ilişkilerde de görmek mümkün. Pragmatizmin en kabasını “ilke” edinen dinci-şeriatçı rejimler sefil çıkarları söz konusu olduğunda ne din ne iman ne ahlak tanırlar. Gözü kapalı bir şekilde birbirlerini satıyorlar. Örneğin İhvancıları (Müslüman Kardeşler) onlarca yıl destekleyen, finanse eden Körfez şeyhleri işin ucu kendilerine dokunmaya başlayınca 180 derece dönüş yaptılar. El Kaide’yi, IŞİD’i destekleyen bu yozlaşmış şeyhler, İhvan’ı terör örgütü ilan ettiler. Bu arada Rabiacı AKP de Mısır’da hezimete uğrayan İhvancılar için yas tutarken, İhvan’ın ölüm fermanını imzalayan Körfez şeyhleriyle her alanda işbirliğine devam ediyordu.
***
İki dinci akımın giriştiği iktidar ve rant uğruna savaşın doruğu sayılan başarısız askeri darbe girişiminin ardından yaşananlar, Körfez şeyhlerinin “AKP atı”nı “Gülen cemaati atı” ile değiştirmeye hazırlandıklarını da gözler önüne serdi. Görünen o ki, Tayyip Erdoğan’a sadık kalan Katar emiri dışındaki şeyhler, AKP iktidarının yıkılış müjdesini dört gözle beklemişler. T. Erdoğan’la Kâbe’de diz dize namaz kılma seremonileri düzenleyen şeyhler, AKP’nin Rusya ile anlaşması ve İran’la ilişkileri düzeltme arayışına girmesi üzerine tutum değiştirdiler. Artık ne “din kardeşi Tayyip”i anan var ne uzun yıllara dayanan “dostluğu” hatırlayan kaldı.
Suriye’yi yakıp yıkmak için birlikte çalıştılar. Cihatçı katilleri birlikte devşirdiler, eğittiler, finanse ettiler. Yani Suriye başta olmak üzere bölge halklarına karşı birçok suça ortak imza attılar. Tüm bunlar AKP’yi satıp Gülen cemaatine yanaşmanın önünde engel olamadı. Zira ne ilke ne değer tanıyan bu ultra gerici, yozlaşmış şeyh/emir takımı için sefil çıkarları dışında önem taşıyan bir şey yoktur.
***
Körfez şeyhlerinin AKP atını salıverip Gülen atına atlamaları ne T. Erdoğan’da ne müritlerinde şaşkınlık yarattı. Belli ki siyasal İslamcılar bu tür şeylere alışıklar. Zira tümü aynı kumaştan dokunmuş, tümü ilkel, gerici, riyakardırlar. Herhangi biri “din kardeşleri”ni her an satabilir. Örneğin son dönemde Mısır’la anlaşmak için çaba sarf eden AKP iktidarı, Rabia’nın da yüzlerce yıl hapis cezasına çarptırılan Muhammed Mursi’nin de adını anmıyordu. Yani Mısır’la ilişkilerin geliştirilmesi uğruna Rabiacı İhvancı kardeşlerini bir anda satan AKP şefleriyle medyadaki borazanlarının, Cemaat atıyla cilveleşmeye başlayan Körfez şeyhlerinden bir farkları olmadığını daha önce ispatlamışlardı.
***
Siyasal İslamcıların birbirini satması veya IŞİD-El Nusra gibi birbirlerini vahşi şekilde boğazlamaları kimseyi şaşırtmıyor. Zira AKP’nin İhvancıları sattığı yerde, Körfez şeyhlerinin AKP’yi satmaları neden şaşırtıcı olsun ki? Belli ki, “din kardeşini satmak” siyasal İslamcı akımların siyaset yapma tarzlarının merkezinde yer alıyor. Birbirlerini tereddütsüz satmaları gibi, pişkince yeniden anlaşmaları da mümkündür. 15 Temmuz darbe girişiminin başarısız olması, Gülen atının sakatlanması, bu şeyhlerin bir kez daha AKP atına göz kırpmalarına yol açacaktır. Tarafların kaba pragmatizmi yeniden anlaşmayı kolaylaştırabilir. Ancak anlaşsalar da birbirlerine diş bilemeye devam edecekler.
Bu ve benzer birçok örnek siyasal İslamcı akımların yozlaşmanın doruğunda olduğunu gözler önüne seriyor. Yozlaşmanın doruğu siyasi çöküşün başlangıcıdır aynı zamanda. Halen işçi sınıfıyla emekçiler üzerinde etkili olan sermayenin bu en yozlaşmış fraksiyonunu teşhir etmek büyük bir önem taşıyor. AKP iktidarı başta olmak üzere dinci akımların pratiği teşhir için bol miktarda veri sunuyor. Bu verileri devrimci sınıf perspektifiyle etkili, hızlı, düzenli bir şekilde sınıfın gündemine taşımalı, dinci gericiliği somut verilere dayanarak teşhir etmeliyiz.
