Yılın son aylarına yaklaştığımız şu günlerde, her yıl olduğu gibi asgari ücret tartışmaları alevlendi. Asgari ücret maalesef ülkemizde milyonlarca işçi ve emekçinin ücreti olmuş durumda.

Bugünlerde çok farklı kesimler tarafından telaffuz edilen asgari ücret rakamları havada uçuşuyor. Asalak patronlar ve iktidar cephesi “işçilerimizi enflasyon yükü altında ezdirmeyeceğiz, sevinecekleri, müjde niteliğinde bir ücret” vereceğiz diyorlar. İşçi konfederasyonlarından DİSK 13,200 TL, Türk-İş ise “kırmızı çizgimiz” 7785 TL diyor.

Açıklanan bu rakamların hiçbirisi işçi ve emekçiler için müjde değil. Hayat şartlarının bu kadar zor olduğu bu dönemde, her geçen gün zamların olduğu bu ortamda, dillendirilen bu rakamlar, köleliğimizin ve sefaletimizin devam etmesinden başka bir anlama gelmemektedir. Yoksulluk sınırının 26 bin TL, açlık sınırının 8 binlere dayandığı bu koşullarda, telaffuz edilen bu rakamlar adeta işçilerle dalga geçmek demektir. Geçim ve hayat sıkıntısı yaşamadan, zihnimizde fatura derdi olmadan insanca yaşayabileceğimiz ücret kesinlikle konuşulmamaktadır.

Diğer bir sorun ise hakkımız olan banka promosyonlarımızın gasp edilmesidir. Yargıtay kararı olmasına ve yargı “işçinin hakkıdır” demesine rağmen, bu paralar sermayedarlar tarafından gasp edilmektedir. Belli başlı fabrikalarda, sendikalı işletmelerde bu paralar ödenirken çoğu işletmede bu hakkımız gasp edilmektedir.

İnsanca yaşayacağımız bir ücret ve promosyon hakkımızın gasp edilmemesi için bir arada olmalı ve örgütlenmeliyiz. Bir arada olur ve birbirimize güvenirsek, “burada bir şey olmaz” mantığından sıyrılıp emeğimize ve mücadelemize sahip çıkarsak, fabrikalarımızda, işyerlerimizde komitelerimizi kurarak birlikte mücadele edersek alamayacağımız hiçbir hakkımız kalmaz.

Hak verilmez alınır!

Haklarımız ve geleceğimiz için mücadele edelim!

İkitelli OSB’den petrokimya işçisi