Sarı ve işbirlikçi sendikalar bu süreçte de sınıfta kaldılar...
Çözüm işçilerin birliğinde,
üretimden gelen gücündedir!
İşçi kardeşlerimiz, geçmişten çok daha zor günlerden geçiyoruz. Yine sömürü altındayız, fakat bu defa yaşam ve sağlığımız ciddi bir tehlike altında. “Evde kal” çağrılarına rağmen, milyonlarca işçi, virüsten korumaya çalıştığı yaşamını geçindirmek için çalışmak zorunda bırakılıyor. Bugün virüsün yayılacağı tek merkez vardır, o da patronların kâr hırsı nedeniyle durmayan, yüzlerce, binlerce işçi ile dolu olan işyerleri, fabrikalar ve atölyelerdir.
Her gün gittiğimiz fabrikalarda karşımızda sadece virüs tehlikesi yok. Aynı zamanda bizleri, sırtımıza bindirilen ekonomik yükler de bekliyor. Toplumun sağlığı için harcanması gereken bizlerden toplanan vergiler, sermayeye peşkeş çekiliyor. AKP iktidarı, "bağış kampanyası" ile cebimizdekileri de isterken, bize “dua ve sabır” önermek dışında bir şey yapmıyor. İşsizlik fonundaki biriken paraları işçiye değil, patronlara hibe ediyorlardı, bugün virüs vesilesiyle yağma daha da katmerlenmiş durumda. İşsizlik fonu işsizler için değil, parça tedariği yüzünden duran fabrikaların patronlarına can suyu olarak kullanılıyor.
Peki işçi sınıfı ölüm-kalım savaşı verirken, işçilerin çıkarlarını savunmanın, sorunlarını dile getirmenin ve emeği korumanın araçları olan sendikalar ne yapmaktadır? Bu soru başta metal işçisi olmak üzere tüm işçilerin merak ettiği önemli bir sorudur.
Biz söyleyelim arkadaşlar; korunaklı evlerinde, üstünde oturdukları aidatlardan oluşan zenginlikler içinde salgından korunuyorlar. Hatta kimileri arsızlaşarak, iktidara yalakalık olsun diye “evde kal” kampanyaları için video çekiyor. Kimileri ise hak gaspları için iktidara yol gösteriyor.
Ama hiçbiri işçilerin çıkarlarını korumak için, işçilerin daha fazla can kaybına, hak kaybına uğramaması için çaba harcamıyorlar. AKP iktidarı ve patronlar saldırıya geçince, işsizlik fonunu yağmalayınca, telafi çalışmayı 2 aydan 4 aya çıkartıp, binlerce işçiyi ya işten atarak ya da ücretsiz izne gönderince göstermelik açıklamalar yapıyorlar. Tabiri caizse kıllarını dahi oynatmıyorlar. Sadece reklamlık işlere girişiyorlar.
İşçi kardeşlerimiz, bugün yaşadığımız sorunların katmerli olmasının bir sebebi sendikaların bu ağalar tarafından teslim alınmış olması vardır. Diğer bir sebebi ise işçi sınıfımızın örgütsüz ve bilinçsiz olmasıdır. Kuşkusuz bu ikincisi birincisi ile bağlantılıdır. Ama artık bu gidişata çok geç olmadan dur denmelidir. Bütün Avrupa'da ve Amerika'da işçi kardeşlerimiz salgından korunmak için, hayatlarını hiçe sayan patronlara karşı, üretimi fiili olarak durdurarak yanıt veriyorlar. Tıpkı bizlerin Metal Fırtına'da yaptığımız gibi. Bugün sınırlı da olsa, çalışmaktan kaçınma haklarını kullanarak üretimi durduran, ücretli izin hakkını kazanan fabrika haberleri geliyor.
Metal işçisi kardeşler, bu tekil örnekleri yaymalı ve birleştirmeliyiz! Bunun yolu ise bağlı olduğumuz sendikaların tepesinde oturan ağaların, korunaklı barınaklarından çıkmasını beklemek değildir. Kendi birliğimizin gücüne inanarak, belki bu salgın günlerinde yanı başında öleceğimiz kardeşlerimizle ortak hareket etmekten geçmektedir. Bugün bunu başaramazsak, yarın daha vahim durumlarla karşılacağız.
Bizler; işçilerin söz, yetki ve karar sahibi olduğu bir sendika yaratma iddia ve kararlılığındaki Tüm Otomotiv ve Metal İşçileri Sendikası (TOMİS) olarak başta metal işçileri olmak üzere, bütün sınıf kardeşlerimizi ortak hareket etmeye, yaşamak için birleşmeye, çalışmaktan kaçınma hakkımızı kullanmaya, yani üretimi durdurmaya çağırıyoruz.
Biliyoruz, akıllarınızdan “nasıl yaparız?”, “bu konuda hakkımız var mıdır?”, “diğer işçilerle nasıl ortak hareket ederiz?” gibi bir sürü soru geçmektedir. Bütün sorularınızı ve sorunları gidermek için, sendikamızın bütün iletişim kanalları ve imkanları sizlerin hizmetindedir!
Son söz olarak, yaşamak için mücadele etmenin, birlikte hareket etmenin gerekliliğinin altını çizerek, hepinizi saygı ile selamlıyoruz. Sağlıcakla kalın...
Tüm Otomotiv ve Metal İşçileri Sendikası-TOMİS
2 Nisan 2020
