İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi iş cinayetleri raporunu açıkladı. Raporda “Ocak ayında 161, şubat ayında 149, mart ayında 115… 2024 yılının ilk üç ayında en az 425 işçi hayatını kaybetti” denildi.
2024’ün ilk üç ayını kapsayan raporda 425 iş cinayeti gerçekleştiği belirtilerek iş cinayetleri hakkında şu bilgiler aktarıldı:
“1- Yüzde 64’ünü ulusal basından; yüzde 36’sını ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri, sendikalar ve yerel basından öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla ocak ayında 161, şubat ayında 149 ve mart ayında 115 olmak üzere üç ayda en az 425, her gün ‘en az’ 5 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.
2- İşçi ölümlerinde ilk sırada inşaat işkolu geliyor. Bu noktada bir hususa dikkat çekmek gerekiyor. Bu yılbaşıyla birlikte 11 deprem şehrimizde inşa faaliyetleri hızlandı ve bölgede en az 32 inşaat işçisi hayatını kaybetti.
3- Türk inşaat şirketlerinin yurtdışında yaptıkları işlerde de can kayıpları sürüyor. Sadece bu inşaatlara çalışmak için giden 6 işçi arkadaşımızı kaybettik.
4- Şoförlerin ölümü trafik kazası olarak görülüyor. Oysa yoğun aşırı-fazla-yoğun çalıştırma, araçların bakımının yetersizliği ve yol sorunları birçok şoförün (tır, kamyon, servis minibüsü, taksi vd.) ölümüne yol açıyor. Üç ayda 58 şoför arkadaşımızı kaybettik.
5- Gemi işçisi on üç arkadaşımızı kaybettik. Motokuryeler gibi sendikal hareket ve ağların çalışmaları deniz işçilerinin hak mücadelesini ve ölümlerini de görünür kılıyor. Gemi işçilerinin ölümü deniz kazası değil iş cinayetidir.
6- Pandemi ile birlikte kitleselleşen bir meslek olan motokuryeler güvencesiz bir şekilde çalıştırılıyor. İş yetiştirme baskısının bir sonucu da iş cinayetleri. Üç ayda en az 14 motokurye arkadaşımızı kaybettik, onlarca arkadaşımız yaralandı.
7- 31 Mart yerel yönetim seçimleri sona erdi. Ancak belediyelerdeki iş cinayetleri gündem olmadı. Oysa en az 15 belediye (iştirak şirketleri ve belediyenin taşeron iş verdiği firmalarda) işçisi hayatını kaybetmişti.
8- İş cinayetlerine sektörel açıdan bakarsak 177 sanayi sektörü işçisi, 105 inşaat sektörü işçisi, 105 hizmet sektörü işçisi ve 38 tarım sektörü işçisi hayatını kaybetti.”
Çocuk işçi ölümleri
Raporun devamında iş cinayetlerinin çoğunlukla sömürünün yoğun olduğu illerde ve işkollarında gerçekleştiği belirtilerek çocuk işçilerinin yaşamını yitirdiği iş cinayetleri hakkında şu ifadeler kullanıldı:
“11- 14 yaş ve altı 4 çocuk, 15-17 yaş aralığında 12 genç/çocuk ve 18-25 yaş aralığında 57 genç işçi hayatını kaybetti. Yani her yüz ölümün 17’si genç ve çocuk.
12- Üç ayda 16 çocuk işçi hayatını kaybetti. Çocuk işçi ölümlerinin yarısından fazlasının meydana geldiği sektörün tarım olduğunu düşününce (Mayıs-Eylül arasında) bu yıl çocuk işçi ölümlerinde büyük bir artışın meydana geldiğini söylemeliyiz.
13- MESEM’i son dönemde ön plana çıkaran çocuk işçiliğini mesleki eğitim adıyla pazarlayarak “bir gün okulda dört gün işyerinde” diyerek “öğrenci” adıyla kitleselleştirmesi, eğitim ile sanayiyi içiçe geçirmesi (her işkoluna dönük MESEM faaliyetleri ve OSB’lerin içine taşınan meslek liseleri) ve böylece çocukların devlet eliyle ucuz işgücü olarak işgücü pazarına fırlatılmasıdır. Bu durum (özellikle mevsimlik tarımda sıkça meydana gelen çocuk işçi ölümlerini) şehir içine taşımakta ve görünür kılmaktadır. MESEM’li çocuklar 81 şehirde 922 ilçededir, her ailenin bir üyesidir ya da tanıdığımız bir çocuktur.
14- Her ne kadar MESEM son aylarda öne çıksa da çocuk iş cinayetlerinin büyük çoğunluğunu eğitim kapsamında olmayan çırakların; tarım, inşaat, motokurye, sokakta çalışan çocukların ölümleri oluşturmaktadır.”
İş cinayetlerinin gerçekleştiği iller, iş kolları vb. bilgiler verilen rapor iş cinayetlerinde yaşamını yitirenlerin isimleri sıralanarak bitirildi.
