Birleşik Metal-İş Sendikası yasakçı tutumunu sürdürüyor!

Bir avuç bürokratının tekkesi gördüğü sendika, işçilerin sermaye tarafından kıyımdan geçirilmesini sessizce karşılıyor, aykırı sesleri boğmaya çalıyor, muhalefet yapan işçilerin işten atılmasına teşvik ediyor. Neden? Çünkü kendi saltanatının sarsılmasını istemiyor.

  • Haber
  • |
  • Sınıf
  • |
  • 12 Aralık 2018
  • 20:15

Sendikal bürokrasiye karşı işçi demokrasisini büyütmeye!

 

Geçtiğimiz ay Tuzla Kimyacılar’da yer alan TABO fabrikasına Metal İşçileri Birliği olarak, fabrikanın içinde bulunduğu TiS sürecine dair bildiri dağıtmış ve sendika temsilcinin yasakçı tutumuyla karşılaşmıştık.

Bugün de aynı yasakçı tutumla Anadolu Yakası Organize Sanayi Bölgesinde yer alan COFLE fabrikasında karşılaştık. Metal İşçileri Bülteni’nin son sayısını COFLE işçilerine ulaştırırken sendika temsilcisi fabrika içerisinden çıkıp işçi arkadaşlarının elinden Metal İşçileri Bülteni’ni almaya yeltendi ve “bundan sonra bülteni almamaları gerektiğini ”söyledi. MİB tarafından “niye” diye sorulduğunda temsilci, “sendikadan dağıtılmaması üzerine haber geldiğini, ayrıca oranın sendikalı bir işyeri olduğunu bir sorun çıkarsa gerekeni yapacaklarını, kimseye ihtiyacı olmadıklarını” ifade etti. Geçtiğimiz ay bülten dağıtımında bizi iyi karşılayan, işçileri bülteni alıp okunması için teşvik eden, bültenin işçi haklarınındın bahsettiğini söyleyen temsilcinin, bugün bürokratlardan aldığı talimatla nasıl düşmanlaştığını gördük. Bu düşmanca tavrın karşısında fabrikada dağıtımımızı sürdürdük. Bu tavrı işçilere teşhir ederek mahkûm ettik.

Şimdi temsilciye soruyoruz. Acaba geçtiğimiz aylarda kriz bahanesiyle fabrikada on işçi arkadaş işten atılırken sendika ne yaptı? Şu anda fabrikada işlerin durgunluğu söz konusu ve işçiler kaygılı tekrar işten atmalar olursa diye. Bu konuda sendikanın ne gibi adım attığını, fabrikada krize karşı işçileri harekete geçirecek ne gibi örgütleme çalışması yaptıklarını merak ediyoruz. Yoksa “fabrikada gerekeni yaptıklarını” ifade ederken anlatmak istediği, bu cendereden kurtulmak için adım atan işçileri yok etmeye çalışmak mı veya tek derdi sınıf mücadelesini ileri taşımak olan Metal işçileri Birliği’ni işçilerle buluşmasını engelleyerek kendisine dikensiz gül bahçesi yaratmak mı? 

Bir avuç bürokratının tekkesi gördüğü sendika, işçilerin sermaye tarafından kıyımdan geçirilmesini sessizce karşılıyor, aykırı sesleri boğmaya çalıyor, muhalefet yapan işçilerin işten atılmasına teşvik ediyor. Neden? Çünkü kendi saltanatının sarsılmasını istemiyor.

Metal İşçileri Birliği olarak bu yasakçı tutumu tanımıyoruz ve kamuoyu önünde teşhir ediyoruz. Bilsinler ki sınıf mücadelesinin önünde engele dönüşen sendika bürokrasisine karşı işçi demokrasinin fabrikalarda hüküm sürmesi için var gücümüzle çalışacağız.

Metal İşçileri Birliği