DİSK’e bağlı Birleşik Metal-İş Sendikası’nın İstanbul 1 Nolu Şubesi’nin 7.Olağan Genel Kurulu, sendikanın Bostancı’da bulunan Genel Merkezi’nde gerçekleştirildi.

Fabrika temsilcilerinin inisiyatifinde oluşturulan delegelerin katılım gösterdiği genel kurula delege dışında kimse alınmadı. Seçimde Adnan Serdaroğlu’nun desteklediği Özcan Atmaca, Hüsnü Atasoy liderliğinde 54 kişilik listeyle birlikte, Mata Otomotiv fabrikasındaki olaylar bahanesiyle görevden alınan Hüseyin Fırat liderliğinde 38 kişilik liste yarıştı.

Saat 10.00’da yoklama, açılış konuşmaları ve divanın seçilmesiyle başlayan genel kurula kişisel çıkarlar üzerinden yaşanan tartışmalar damga vurdu. Fabrikalarda yaşanan sıkıntılar, Hüseyin Fırat’ın görevden alınmasına neden olan sorunlar, işten atma ya da toplu sözleşme süreçlerine dair yapılacaklar, gündemdeki kıdem tazminatı fonu saldırısı konularında herhangi bir tartışma yapılmadı. Bu konular üzerine ne bir değerlendirme, ne de bir özeleştiri yapıldı.

Divan adına konuşma yapan Adnan Serdaroğlu, konuşma yapmak isteyenleri sorarken söz almak isteyen Hüseyin Fırat’a söz vermedi. Divan adına söz kesen Adnan Serdaroğlu’nun yanı sıra, salon içerisinden de Hüseyin Fırat’a fiziki müdahalede bulunulmaya yeltenildi. Hüseyin Fırat yönetimin kirli dosyaları olduğunu ileri sürdü; fakat bunu sadece söz almaya çalışıp verilmediğinde bir serzeniş olarak söylemkele yetindi, bunun dışına çıkılmadı.

Adnan Serdaroğlu ve Hüseyin Fırat'ın birbirileriyle kısa süreli sözlü tartışmaları ve Fırat’a fiziksel müdahale nedeniyle salon gerildi ve ara verildi.

Aradan sonra ise hızlıca seçim işlemlerine başlanarak tek amacın göstermelik seçimlerle yeni yönetimin belirlenmesi olan oylamaya geçildi. Oylar 17.00’ten sonra sayılmaya başlandı. Sonuçta, Hüseyin Fırat listesinin aldığı 79 oya karşılık, 123 oy alan Özcan Atmaca listesi seçildi. 5 oy da geçersiz sayıldı.

Genel kurul, Birleşik Metal-İş’in, işçi tabanına yaslanmayan, işçi demokrasisinin hiçe sayıldığı oluşumunu bir kez daha gözler önüne serdi. Seçimlerin temel faaliyet olduğu, yönetimleri almanın temel amaç edinildiği, işçilerin duruma göre tehdit, duruma göre kimi tekliflerle kendilerine yedeklendiği sendikal bürokrasinin bir sahnesi daha yaşanmış oldu.

Kızıl Bayrak / Tuzla