Eğitim Sen İstanbul Şubeleri, “2022-2023 Eğitim Öğretim Yılı Başında Eğitimin Durumu Raporu”nu kamuoyuna açıkladı. Eğitim Sen 2 Nolu şubede düzenlenen basın toplantısında kamuoyuna açıklanan raporda Milli Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) açıkladığı 2021/2022 eğitim öğretim yılı verileri aktarıldı.
Eğitim öğretim yılı acil çözüm bekleyen sorunlarla açıldığı belirtilen raporda eğitim harcamaları arabaşlığı altında şu ifadeler kullanıldı:
“Son yıllarda özellikle bütçe görüşmeleri dönemlerinde iktidar cephesinden en sık duyulan söz ‘Eğitime en çok payı biz ayırdık’ olmuştur. Eğitim bütçesini sadece sayısal verilerden ibaret görüp, bütçeden eğitim yatırımlarına ayrılan payı göz ardı ettiğimizde bütçeden eğitime ayrılan payın rakamsal olarak arttığını söylemek mümkündür. Ancak bu durum eğitim bütçesinin nereye harcandığı gerçeğinin üzerini örtmemektedir.
Geçtiğimiz yıllar içinde devlet okullarına ihtiyaç kadar ödenek ayrılmaması, kaçınılmaz olarak öğrenci velilerinin eğitimin finansmanına doğrudan katılımını beraberinde getirmiştir. Başta ‘gönüllü bağış’ adı altında toplanan kayıt parası olmak üzere, hemen her okulda çok sayıda kalemde para toplanarak eğitim harcamaları büyük ölçüde velilerin sırtına yıkılmaktadır.”
Eğitim tümüyle paralı hale getiriliyor
Kırtasiye masraflarının misliyle arttığı ifade edilen raporda “Kamusal eğitim iktidar eliyle adım adım tasfiye ediliyor” denilerek eğitimin tümüyle paralı hale geleceği vurgulandı.
Barınma sorununun öğrencileri zorlayacağı belirtilen raporda MEB’in eğitim politikasının iktidarın siyasal hedeflerine göre belirlendiği ifade edildi.
Raporda yer alan diğer vurgular şöyle:
*Kadrolu-sözleşmeli-ücretli öğretmen ayrımı eğitimin niteliğini olumsuz etkiliyor
*Eğitimde geçici ve güvencesiz istihdam uygulamaları sürüyor, İŞKUR TYP personeli mağdur ediliyor
*Hukuksuz KHK ihraçları sorunu çözüm beklemektedir
*Kamusal, bilimsel, laik ve anadilinde eğitim istiyoruz
Sonuç
Raporun sonuç bölümünde ise şu ifadele yer aldı:
“Türkiye’nin eğitim sistemi, çocuklar ve gençler için okurken mutlu, gelecekleri için umutlu olacakları bir eğitim ortamı sunmaktan çok uzaktır. Her yıl katlanarak artan ve kalıcı çözüm beklenen eğitim sorunlarıyla başlayan yeni eğitim yılı öncesinde ne öğrencilerin, ne velilerin, ne de eğitim emekçilerinin beklentilerinin karşılandığını söylemek mümkündür.
Her geçen gün daha fazla piyasa ilişkileri içine çekilen, her adımın paralı hale geldiği bir eğitim sisteminde öğrencilerin, velilerin ve eğitim emekçilerinin taleplerini gerçekleştirmenin tek yolu, herkesin eğitim hakkından eşit koşullarda ve parasız olarak yararlanmasının sağlanmasıdır. Ancak bu temel koşulun sağlanması için eğitim harcamalarının devlet tarafından karşılanması yeterli değildir. Okullarda verilen eğitimin içerik bakımından dini değil, bilimsel esaslara dayalı olması, eğitimin demokratik bir yapıda örgütlenmesi, gerçek anlamda laik, özgürlükçü ve herkesin kendi anadilinde eğitim görebildiği bir yapıda olması gerekmektedir.”
