Sevgili yoldaşım Hoca,
Seni yitirdiğimizi kardeşinden öğrenmiş bulunuyoruz. Derin bir acı ve üzüntü içindeyiz. Oldukça zor olan bu kısa satırları ardından yazmaya çalışıyorum. Tüm siyasal yaşamını devrim ve sosyalizm davasına adayan bir yoldaştın. Tüm yaşamın boyunca partinin ve devrimin çıkarlarını savundun, davayı büyütme çabası içindeydin.
Partimizdeki en küçük bir gelişmenin seni ne kadar heyecanlandırdığını, buradan kazandığın motivasyonla faaliyete daha sıkı sarılıp, kitlelerle daha sıkı bağ kurup, çevrende saygınlık yaratırdın. Davaya olan bağlılığın da bunu sağlıyordun. Bunun için de insanlar talep ettiğin hiçbir şeye yok demezlerdi.
Sevgili Hoca,
Senin devrimci kişiliğin herkesçe bilinen ve saygı duyulan bir kişilikti, emekçi karaktere sahip olan ender yoldaşlardan biriydin. Sen hep şunu derdin: “Ben zor dönem devrimcisiyim. Gerçek sınıf devrimcisi zor dönemde sınanır.” Kendini hep yenilemek, uzun soluklu çalışma yürütmek, davaya yaşamın sonuna kadar bağlı kalmak en büyük arzundu. Bu yönlü çaba göstermeye çalışırdın. Ne yazık ki bu lanetli hastalık yüzünden, bu çabanı arzuladığın gibi sonuna kadar sürdüremedin.
Sevgili yoldaş,
Seninle partimizin birçok sorunlarını hep tartışırdık, yer yer anlaşmadığımız konular olurdu ama ikimizin de amacı “partiye nasıl daha faydalı oluruz” çabasıydı. Ayrıca da parti için yapamayacağın fedakarlık yoktu. Çabalar, mücadeleni sonuna kadar verirdin. Partinin teorik ve siyasal sorunlarını da çokça tartışırdık, birbirimizi de çokça eleştirirdik. Yer yer hiç anlaşmadığımız konular da olurdu. Gerilimi geride bırakmak için espri ve şakalarla yapıp mümkün mertebe hiç incitmezdin muhatabını.
Sevgili yoldaş,
Türkiye’ye gitmeden önce seninle vedalaşmaya gelmiştik. Uzun uzadıya konuştuk ve hep partiyi ve yoldaşlarını sordun. Bu konular üzerine konuştukça da gözlerinde büyük bir moral ve mutluluk okunuyordu. Ayrılırken tüm yoldaşlara kucak dolusu sevgi ve saygılarını iletmiştin.
Sevgili Hoca,
Yaşamın büyük bir bölümünü devrim ve sosyalizmin davasına adadın. İnsanca yaşamak için savaşsız, sömürüsüz, sınırların ve sınıfların olmadığı bir dünya için mücadele eden, emek veren bir yoldaştın. Son nefesine kadar partine, yoldaşlarına ve davana bağlı kaldın, hep o heyecanını korudun. Anıların ve mücadelen, mücadelemizde hep yaşayacaktır.
Hoşça kal sevgili Hoca, anılarını ve mücadeleni, mücadelemizde yaşatacağız!
İsviçre’den bir yoldaşın