Gerekli önlemler alınmadığı için kontrolden çıkan ve sonuçları her geçen daha da yıkıcı olan pandemi bir yılı aşkındır sürüyor. Önlenebilir bir hastalık olmasına rağmen yanlış politikalar sonucu bu süreçte resmi rakamlara göre 32 binin üzerinde kişi yaşamını yitirdi. Sağlık sistemindeki özelleştirme politikaları, alınan önlemlerin sermayenin çıkarına olması, hastanelerdeki teknik ve tıbbi yetersizlik salgın döneminin hem işçi-emekçiler açısından hem de sağlık emekçileri açısından daha da ağır geçmesine neden oldu.
Göstermelik tedbirlerin ardından iktidarın attığı “normalleşme” adımlarının kendi siyasal amaçları doğrultusunda olması vaka sayılarında ve ölüm sayılarında yeni bir tırmanışa neden oldu. Bu adımların yükü altında işçi-emekçiler ve başta da sağlık çalışanları kalıyor.
Bu süreçte ön cephede yer alan sağlık emekçileri, salgınla mücadele etmenin yanı sıra iktidarın saldırılarına da maruz kaldı. Çalışma saatleri uzayan, ek ödemelerini alamayan, yıllık izin ve emeklilik hakkı gasp edilen sağlık emekçilerinin ilk sıradaki taleplerinden biri de “Covid-19’un meslek hastalığı kabul edilmesi” oldu.
Sağlık emekçileri bu taleplerini Kamu Personeli Danışma Kurulu (KPDK) toplantısında bir kez daha dile getirdi. Yüzlerce meslektaşını Covid-19 nedeniyle kaybeden sağlık çalışanları adına KESK Mali Sekreteri Elif Çuhadar, Covid -19’un sağlık emekçileri için illiyet bağı aranmadan meslek hastalığı olarak kabul edilmesini istedi. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı Zehra Zümrüt Selçuk ise bu talebe “Evde hastalananlar var nasıl meslek hastalığı kabul edelim” yanıtını verdi.
Bir yılda 395’in üzerinde sağlıkçı emekçisinin salgın nedeniyle yaşamını yitirdiğini, 200 binin üzerinde sağlıkçının da koronavirüse yakalandığını hatırlatan Türk Tabipleri Birliği, Zehra Zümrüt Selçuk’a şu sözlerle seslendi:
“Sizler de bunun bir meslek hastalığı olduğunu çok iyi biliyorsunuz. Madem meslek grubu olarak ölümlerimizin mesleğimizden kaynaklı olmadığını düşünüyorsunuz; neden ilk olarak bizleri aşılama gereği duydunuz? Neden evlerimize gidemedik ve yurtlara, otellere yerleştirilerek ailelerimizden, evlerimizden haftalarca ayrı kaldık? Neden izin, emeklilik ve istifa gibi özlük hakları engellenen tek meslek grubu olduk? Alınan bu kararlar mesleki maruziyetimizin kabulü iken haklardan yararlanma söz konusu olduğunda engeller koymanın asıl nedeni nedir?
“Bakan Selçuk’a tekrar hatırlatıyoruz: Görevinin başındaki sağlık çalışanları SARS-CoV-2 virüsünü neredeyse her gün ücretsiz test yaptırıp deri koltuklarında oturdukları Meclis’te veya güvenli evlerinde kapmadılar. Sağlık çalışanları bu virüsü penceresiz şehir hastanelerinde, daracık aile sağlığı merkezlerinde, kalabalık yataklı servislerde, sürüntü aldıkları polikliniklerde, derme çatma iş sağlığı birimlerinde sağlık hizmeti sunarken, 24 saat canla başla çalıştıkları sırada kapıp hayatlarını kaybettiler.
“Sayın Bakan, siz ne derseniz deyin dünya yuvarlaktır. COVID-19 da meslek hastalığıdır. Alkış değil, hakkımızı ve sorumluluklarınızı yerine getirmenizi istiyoruz. Alkış değil, bu salgında yitirdiğimiz sağlık çalışanlarına saygı, vefa ve vicdanla yaklaşmanızı istiyoruz.
“Bakan Selçuk’u COVID-19 nedeniyle hayatını kaybeden meslektaşlarımız ve sağlık çalışanlarının ailelerinden özür dilemeye ve sağlık çalışanları için meslek hastalığı olan COVID-19’a dair gerekli yasal düzenlemeler ile sorumluluğunu yerine getirmeye davet ediyoruz.”
