Bielefeld’de “8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü ışığında dünyada kadın mücadelesi” şiarlı panel 15 Mart akşamı gerçekleştirildi.

IBZ derneğinde gerçekleştirilen panel, son on yılda dünyada kadınların sorunları, talepleri ve gerçekleştirdikleri kitlesel eylemler sürecini anlatan sinevizyonun gösterimiyle başladı. Kadınların dünya çapında süreklileşen kitlesel eylemeleri ile Latin Amerika’da kimi zaman militan boyutlar kazanan kadın eylemlerini anlatan sinevizyon katılımcılar tarafından büyük bir ilgiyle izlendi.

PiA Temsilcisi, sinevizyondaki tablonun dünyada son on yılda kadınların sokak mücadelesinin kısa bir kesiti olduğunu ifade ederek sunumuna başladı. Sunumda altı çizilen noktalar şöyle sıralandı:

Kadın Grevleri (İzlanda, İsviçre, Arjantin).

“Eşit işe eşit ücret” talebinin kazanımı (İzlanda).

Kürtaj hakkı için mücadele (Polonya, Arjantin).

Kadına karşı şiddet ve kadın katliamları (Ni Una Menos).

Hindistan ve Bangladeş’teki tekstil işçilerinin grevleri.

2019 yılında Hindistan'ın güney eyaletlerinden Kerala'da bir araya gelen yaklaşık 5 milyon kadın, ülkenin en büyük tapınaklarından olan Sabarimala'ya 620 kilometrelik insan zinciri oluşturdu. Eylem, kadınların tapınağa girebilmesine destek vermek ve cinsiyet eşitliği çağrısı yapmak için gerçekleştirildi.

Sunumda ayrıca şu değerlendirmeler yapıldı:

25 Kasım ve 8 Mart etkinliklerinin dünya çapında kitlesel geçmesi, kadın mücadelesinin 2024 yılında da devam edeceğine dair ilk işaretlerdi.

Bütün bu kadın eylemlerinin kitlesellikleri ve militanlığı kazanımlar sağladığı gibi, önceki kuşakların mücadelesiyle elde edilen kazanımların gasp edilmesini de engelliyor ya da zorlaştırıyor.

Latin Amerika ve Asya kıtalarındaki kadın hareketleri içinde yapılan tartışmalar, olayın salt kadın sorunu sınırlarında kalmadığını gösteriyor. Latin Amerika’da özellikle Arjantin’de kadın örgütleri kendi sınırlılıklarını aşarak sendikalar içinde, işsizler hareketi içinde örgütleniyor ve kapitalist sistemi hedef alan bir mücadele yürütüyor.

Hindistan ve Bangladeş’te kapitalizmin vahşi sömürüsüne daha çok maruz kalan kadın işçilerin yaygın biçimde grev hareketi ve sınıf mücadelesinde yer aldıkları görülmektedir.

Kadın mücadelesi aslında sınıf mücadelesidir. Bu diyalektik bağı gözeterek işçi ve emekçi kadınların sınıf mücadelesinde yerini alması ve işçi sınıfının kadın sorununa karşı duyarlılığının artırılması gerektiği çağrısıyla sunum bitirildi.  

Sunumun ardından kadın ve erkek katılımcılar, konuya dair canlı tartışmalar yaptı.

***

İkinci bölümde Dünya Kadın Konferansı’nın Avrupa Konferansı Delegesi sunum yaptı. 3. Dünya Konferansı’ndan kısa kesitler içeren bir videonun izlenmesinin ardından Konferanslarla ilgili bilgilendirme yaptı. 2027 yılında gerçekleştirilecek 4. Dünya Kadın Konferansı hazırlıklarına dair sorulan soruları yanıtladı.

Üç saat süren panel, canlı/dinamik bir atmosferde gerçekleştirildi. Son olarak katılımcılar, bu tarz etkinliklerin daha sık yapılmasının bir ihtiyaç olduğunu dile getirdiler.  

Kızıl Bayrak / Bielefeld