Bundan 53 yıl önce Bolivya’da CIA ve Bolivya kontra güçlerince enternasyonalist devrimci komutan Doktor Ernesto Guevara Lynch namı diğer “Comandante Che” ve bir grup yoldaşı esir alınarak katledildi.

Che, Fidel’le birlikte Küba devriminin önde gelen liderlerinden biri olmuş, devrimden sonra ekonomi bakanlığı ve başka önemli sorumluluklar üstlenmiş, ama devrimci görevi enternasyonalist olarak tanımlamayı hep sürdürmüştür. Nitekim Doktor “Che” bir Arjantinlidir. “Devrimcilerin görevi devrim yapmaktır!”, her zaman Che’nin temel şiarlarından biri olmuştur. 

Bu görev bilinciyle sınıf mücadelesinin engin denizlerine dalmış, Nazım’ın “Güneşi İçenlerin Türküsü” şiirinde belirttiği gibi “göğsünün kafesinden yüreğini” çıkarmış ve “güneşten düşen ateşe” fırlatmasını bilmiştir. Bugün çaresizliğin diz boyu olduğu bir dünyada Che umuttur. Yaşama sevinci, geleceği kurma iddiası ve kapitalizme karşı dirençtir. Che, pagan ve animist inançların köklü ve yaygın olduğu Latin coğrafyasında “ilahi” bir kuvvettir. İneği hastalanmış yaşlı kadının dilinde ineğini iyileştirmek için yakardığı bir “Aziz”dir.

Yaşlıların bilincinde “ilahi bir kurtarıcı”, işçi-emekçilerin ve yoksulların bilincinde imkansızı mümkün kılan isyancı “Comandante Che”dir. Che düşüncesi, bilinçlerde haksızlıklara isyanı ve yeni bir dünya ve toplum kurma çabası ve arayışı, bugün de geçmişteki kadar etkili ve günceldir. Nitekim başkalarına hitap etmek için kullanılan Che ismi yerlilerin dilinde, “kimlik ve paylaşmayı içerir.” Yerli Guarani dilinde Che, ‘dostum’ anlamına gelir. Che ile bu kadar yakınlaşan ve onu efsanelerinde, mitlerinde başköşeye oturtan yerli halklar onunla zulme ve baskıya karşı isyana durmaya devam ediyorlar. 

Bu mitleştirmenin ne olduğunu Arjantin’de bir dönem Che düşüncesini savunan hareketler içerisinde gerilla olarak da mücadele etmiş olan filozof ve psikanalist Miguel Benasayag, “Che Guevara: Mitten İnsana İnsandan Mite” adlı eserinde şöyle tanımlıyor: “Mitsel bir kişilik ne basit bir özdeşleşme figürüdür, ne de keyfinize göre imal edip yaratabileceğimiz bir efsanedir.” Yani imkansızı isteyen bir gerçektir Che! Bu gerçekliği kültür endüstrisi, tüketim alışkanlıkları ile yozlaştırıp “yapı bozumu”na uğratıp metalaştırmak için neoliberal emperyalist sistemin yakından ilgilendiği, mercek altına aldığı temel konulardan olmuştur desek abartı olmayacaktır. 

Che, bu meta pazarında yüz hatları, ismi ve imzası bulunan tişörtler, bayraklar, posterler, fularlar, kahve fincanları, puro paketleri ve kahve markaları vb. ile karşımıza çıkar.

Düşüncelerine karşı savaşı, şiddeti eksik etmeyen gerici emperyalist-kapitalist sistem Che’yi içi boşalan alınıp satılan bir meta haline getirmek için her yola başvuruyor. Tüm bu kirli saldırılar, Che’nin bırakalım düşüncelerinin içini boşaltmak ve anlamından uzaklaştırıp bir meta haline getirmek, adeta düşüncelerini bilemiş ve daha da yaygınlık kazanmasını sağlamıştır. Attıkları bumerang gerisin geri kendilerini vurmuştur.

Che silüeti insanlara isyan etmeyi, çaresizliğe karşı umudu esinlemeyi sürdürüyor. Che, insana dair tutkulu bir aşk ve gerçekçi olup imkansızı gerçekleştirmeye adanmış uslanmaz bir devrimci isyancıdır. Emeği gasp edilen işçinin, topraksızın, evsizin, kağıtsızın velhasıl bütün o “sız”ların özgürleşeceği dünyanın muştusudur. 

Sanatçı Ali Asker’in marş tarzında seslendirdiği “Binbaşı Ernesto ölmedi daha” türküsünde dediği gibi: “devrim için savaşmayana bizler/ devrimci demeyiz, bunu bilsinler/ oportünist deriz, bunu bilsinler/ revizyonist deriz, bunu bilsinler/ bunu böyle söyler bizim önderler”

Binbaşı Ernesto ölmedi daha 
dünya halklarına (ve ezilen işçi ve emekçilerine) bin selam olsun!

M. İmran