Eaton'da sendika temsilci seçimleri şube yönetimin engelleme girişimlerine rağmen işçilerin basıncı ile yapıldı.
Yaklaşık 40 temsilci adayı seçime katıldı. Yapılan seçimde şube seçimlerinde yönetime seçilemeyen ve fabrikaya tezgâh başına çalışmaya dönen Abidin Kaya 1128 oy aldı. Temsilci seçimlerinin yapılması için fabrikada imza toplayan işçilerin başında olan Yasin Ekim ise 715 oy aldı. Cemal Erdem hariç seçilen diğer 5 temsilci ise daha önceki dönem temsilcilik yapanlardı. Sırasıyla Tamer Öner 686, Kaan Arda 636, Mehmet Dut 557, Tamer Karagöz 553, Cemal Erdem 492, İlyas Akın 487 oy aldı. Yedek temsilci olarak seçilenler de 480 ile 350 arasında oy alarak seçildiler.
Seçim sürecinde yaşananlar ve sonuçları bir dizi gerçeği tekrardan bize göstermiş oldu. Sıralayacak olursak;
1) Eaton'da işçilerin birliğine inanmış ve patronlarının karşısına işçi sınıfı bilinciyle çıkan bir örgütlenme olmadığı için, yaşanan mücadele isteği birikimi tam olarak sonuçlarını üretememe gerçekliği hâlâ temel bir sorun olarak durmaktadır.
2) Sınıf sendikacılığı zemininde hareket etmeyenlerin kişisel çıkar, hemşericilik veya düzen siyaseti zemininde yaşadığı kutuplaşmanın sahte olduğunu ve özü itibariyle birbirleri arasında fark olmadığını görmüş olduk. Şube seçimleri sürecinde karşılıklı birbirlerine eleştiri getirenlerin temsilci seçimlerinde nasıl kol kola girdiğini hep birlikte izledik. Önemli çatlaklar olmakla birlikte Eaton'da kurulan sendikal düzende esaslı bir değişim olmadı.
3) Şube seçimleri sürecinde mevcut yönetime karşı yürütülen muhalefetin başını çeken Abidin Kaya'nın baş temsilci olması ise bazı gerçekleri göstermiş oldu. Şube başkanı sağda solda “sen 15 bin TL maaşlı bir işten gel, fabrikada tezgah başına çalış, ben olsam asla yapmam” derken Abidin Kaya'nın farklı tercihleri olmasına rağmen tezgah başında çalışması, üstelik bunu birçok işçinin çalışmak istemediği ağır bir bölümde işe başlaması işçilerde hatırı sayılır bir sempati yarattı. Sendikal ve sınıf mücadelesine çarpık bakışlarında bir değişiklik olmasa da sendikal ve emek mücadelesinde yer almak için kimi sendikacıların intihar ederim ama yapmam dediği bir tercihi yapmasını anlamlı buluyoruz. Bu durum aslında İşçi sınıfının tezgâh başında yan yana olduğu bir sendikal düzene duyduğu özlemin bir dışa vurumudur.
4) Mücadele anlayışları ve bu noktada bakışları eksik olsa da temsilci seçimlerinin yapılması için imza toplayan işçilerin temsilci olması önemli bir noktayı işaret etmektedir. Bu arkadaşların karşılığının ne olduğundan bağımsız, genel olarak bilinen mücadeleci kimlikleri ile temsilci seçilmeleri fabrikada biriken mücadele isteğine işaret etmektedir.
Eaton'da Ocak ayıyla birlikte yeni bir toplu sözleşme süreci başlayacak. İşçilerin yığınla birikmiş sorunu var. Ağır iş yükü, düşük ücretler, iş kazaları ve meslek hastalıkları bunların başında geliyor. Temsilci seçiminde oluşan yeni tablonun ne kadar yeni olduğunu bu süreçte göreceğiz. Temsilcilik sürecinde eski temsilcileri haklı olarak yorgunlukla ve pasif olmakla eleştirenler, eskilerden ne kadar farklı olduklarını ortaya koyacakları mücadele pratiği ile sınayacaklardır.
Fabrika zeminde bölüm komitelerine dayanarak işçilerin taleplerini ortaklaştıran ve mücadeleyi fiili meşru zeminde örgütleyen bir anlayış ancak bu süreci kazanımla sonuçlandırabilir. Burada öncü mücadeleci Eaton işçilerine önemli sorumluluklar düşmektedir. Bu zamana kadar sorunların çözümü için hep temsilcilere pas attık. Ancak hep temsilcilerin temsilcilik konumunu korumak adına işçilerden uzaklaşıldığını gördük. Önümüzdeki TİS sürecinde görev çok net; tüm işçilerin sürecin bir parçası olduğu bir mücadele programı oluşturulmalı. Hep birlikte ortaklaşılan taleplerimiz ve mücadele için EATON İŞÇİLERİ GÖREV BAŞINA!
Petrokimya İşçileri Birliği - Trakya
