İvme Mobilya’da 15 Ağustos 2015’te çalışmaya başladım. Çalıştığım her an benim için bir işkenceydi. Beni 3,5 yıl boyunca inşaat işçisi olarak göstermişler. Güya fabrikada işçiyim. Ama beni her türlü işte çalıştırdılar. Sahibi oldukları inşaatların tüm pisliğini bana temizlettiler. Karda kışta beni çalıştırdılar. Köpeklerine bakım işini bile bana yüklediler.

Konuşma engelimi beni aşağılamak için yüzüme vurdular. Yetmedi hakaret ve küfür ettiler. Hastalandım, doktora gittim, orada sigortasız çalıştığımı öğrendim. Ödediğim hastane masrafının faturasını götürdüm, ödeme yapmadılar. Yetmedi raporlarımı işleme koymadılar. Daha sonra da raporlarımı ortadan kaldırdılar.

Maaşlarım da bankaya yatırılmadı. Bazen maaş vermediler, bazen de elden sadaka verir gibi üç beş kuruş verdiler. Bir de utanmadan şükretmemi istediler. 170’i aradım durumumu anlattım. Hâlâ hiçbir sonuç alamadım.

Bunlar yetmezmiş gibi patron bana yakınlarının evini taşıttı. Eşimin de gelip çalışmasını istedi. Buna rağmen hakkım olanı bana ödemedi. Tüm tatil günlerinde çalıştırdılar beni ve yine hakkım olanı vermediler.

Tam bir köle gibi çalıştırılırken, Kayseri İşçi Birliği ile tanıştım. İlk defa köleliğe karşı baş kaldırdım. Patronların cevabı beni işten çıkarmak oldu. Olsun, insanca olmayan koşullarda çalışıp onurumu kaybetmektense işsiz kalmayı yeğlerim.

Biz işçilerin tek başına kurtulması mümkün değildir. Biz birlik olursak kölelik koşullarında bizleri çalıştıramaz, eziyet edemezler. Bundan sonra her daim kölelik koşullarında çalışmaya karşı mücadele edeceğim. Birlik olalım, kölelik koşullarında çalışmaktan kurtulalım. Kardeşlerim, gelin birlik olalım, Kayseri’de işçilerin birliği için mücadele edelim!

Kayseri’den bir mobilya işçisi