Kadir İnanır’ın başrolde oynadığı bir film Kapı. 25 yıl önce kaybedilen Mikail’in babasının evinin kapısı üzerine kurulu bir öyküsü var filmin. Kapının müzeye konacak kadar değeri vardır ama Mikail’in babası Yakup bunun için kapının peşine düşmez.

Yakup mobilya ustasıdır. Mikail de babası gibi ustadır. Kapıyı baba-oğul birlikte yapmıştır. Yani Yakup kapıda cisimleşen oğlunun yüreğinin peşine düşer.

Almanya’da torununun doğum gününü kutlarken Mardin’den bir telefon gelir. Bir kuyuda kemikler bulunmuştur. Mikail de içlerinde olabilirmiş. Anne, babası DNA örneği vererek bunu öğrenebilirler.

Mikail’in nasıl kaybedildiği filmde anlatılmaz. Yakup Midyatlı Süryani bir Kürt’tür. Bu kadar bilgi bile Mikail’in de gözaltında kaybedildiğini düşündürtmeye yetiyor. Ki, filmde asıl verilen gözaltında kaybetme alçaklığı değil, arkada kalanların durumudur.

Mardin’de Yakup’un çocukluk arkadaşı Süryani rahiple Mikail’in annesi konuşur.

“25 yıl umutla bekledin Mikaili değil mi?” diye sorar rahip.

“25 yıl her an gelebilir diye bekledim” der annesi.

25 yıl süren bir acıyı anlatır. Filmin sonunda kuyuda bulunan kemiklerden birinin Mikail’e ait olduğu bulunur. Artık Mikail’in mezarı umuttur annesi, babası için. Kapıda, mezarına getirilir ve kapıdaki işlemeler mezar taşına kazınır.

***

Mikail’in annesi ve babası Midyat’taki köylerinde bulunan evlerine giderler. Yakup ilk önce kapının yokluğunu fark eder. İlk başta anlam verilmeyecek şekilde kapının peşine düşer. Sonra anlamı ortaya çıkar.

Kapıyı Yakup çırağı ve oğlu Mikail’le birlikte yapmıştır. Yakup için bir yerde kapı oğlunun yüreğine açılır. Kapının bu yüzden çok derin bir anlamı vardır. Kapıdaki işlemeler bile baba oğulun yüreğinin kapıya aktarılmasıdır, Yakup için anlamı budur.

Sonunda Yakup kapıyı bulur. Oğlunu da bulur. Bir mezarı olur oğlunun ve yüreğinin kapısını açmayı başarmıştır Yakup.

Cumartesi Anneleri’ni birebir tanıyınca Mikail’in anne ve babasının 25 yıl sonra olsa da ne denli “şanslı” olduklarını düşünüyor insan.

Ve Cumartesi Anneleri’ne sevgi ve saygı katlanıyor.

M. Kurşun