Kadın çalışanlar için çifte sömürüyü boyutlandıran Kadın İstihdam Paketi, esnek çalışma biçimleri başta olmak üzere kölelik koşullarını dayatıyor. Paketin bir süredir gündem dışı olması vazgeçildiğinden değil uygun zaman beklenildiğindendir. Kadın İstihdamı Paketi, kıdem tazminatının fona devredilmesi, işçi ve emekçilere dönük tüm hak gaspları şu an raftalar. Gündemde gerici güçlerin birbirlerinin pisliklerini dökmesi ve seçimlerden aklanarak çıkması var. 

Sermaye her zaman gündemi kendi ihtiyaçları doğrultusunda belirliyor. Saldırıları gündemde tutarak olağanlaştırmayı tercih ettikleri gibi, oluşacak tepkiyi dindirmek için böyle bir hak gaspı üzerine tartışma bile yokmuş gibi davranılabiliniyor. Bizler, mücadele gündemlerimizi belirlerken sermayenin gündemde sıcak tutup tutmamasına bakmamalıyız. Kendi gündemlerimizi sermayenin yönlendiriciliğinden çıkartmamız gerek. Saldırıları püskürtmek istiyorsak sokağın sesini güçlendirerek büyütmeliyiz.

Bugün yaşadığımız hak gasplarının bu kadar yoğun olması, hatta birçoğunu uygulamaya geçtikten sonra öğreniyor olmamızın nedeni örgütsüz olunmasıdır. Sendikalarda örgütlü olunduğunda da bilgilendirme, mücadeleci bir çizgi izlenmediğinden her halükarda örgütsüz kalınmasına neden olmaktadır.

Çalışan kadın işçiler açısından ambalajlanarak sunulan bu paket, kadının hem işte hem de evde sömürüsünü katlayan bir kapsama sahip. Bu saldırı karşısında sendikaların ve sendika-kadın örgütleri-siyasi örgütlerin bilgilendirme amaçlı çıkarttıkları broşürler dışında bir mücadele programı oluşturulamadı. Paketin karşısında oluşturulan “Kadın Emeği Platformu” ise illerde yerel ayaklarını oluşturma açısından adım atmakla birlikte feminist bir algının ötesine geçilemedi. Sendikalar, gündemi kadın sekreterliklerine havale etti. Sendikalardan sınıfın gündemi olarak ele alan ve kadın-erkek birlikte mücadele diyenlerin karşısına feminist örgütler dikildi. Nihayetinde saldırıya karşı mücadele de rafa kaldırıldı. Kurulan platform dağılma eşiğine geldi.

Kadın İstihdam Paketi de işçi ve emekçiler açısından kapıda bekleyen diğer hak gaspları da elimizde avucumuzda kalanları gaspedeceği gibi örgütlü bir sınıf yaratma çabasını da daha zora sokacaktır. Sokağın sesini yükseltmedikçe, sendikalar başta olmak üzere emek örgütleri ve emekten yana tüm kişi ve kuruluşlar sorumlulukla davranmadıkça bir kez daha kaybetme riskimiz artacaktır.

Çalışma koşullarının iyileştirilmesi için yanarak can veren New Yorklu dokuma işçisi kadınlar hak kazanma mücadelesinde bizlere yürünmesi gereken yolu göstermektedirler. Çalışma yaşamında kadın için esnek çalışma biçimleri ile güvencesizliği getirecek olan bu paketin ambalajlanarak tekrardan karşımıza çıkacağını unutmayalım. 8 Mart’a doğru ilerlerken mücadeleyi büyütelim.

Emekçi Kadın Komisyonları