Ferhat Amca 96  yaşında aramızdan ayrıldı. Dersim’in isyancı ruhu ile donanımlı bir kavga adamıydı. Gözüpek bir kavgacıydı. Haksızlığa karşı tahammülsüzdü ve anında karşı çıkardı. Zulme ve zorbalığa hiç boyun eğmedi, her daim dik durdu.

Okuyan, araştıran, bilinçli bir insandı. Gönlü devrimden yana idi. Devrimin ve devrimcilerin sadece dostu değildi. Kendi ölçülerinde basbayağı devrimciydi de. Tüm çocukları devrimciydi ve bunda onun da inkardan gelinemez payı vardı.

Dersim ‘37-38 isyan günlerini de 12 Mart ve 12 Eylül’leri de yaşadı. Korkusuz biri idi. Karakol da gördü, işkence merkezlerini de. 12 Mart ve 12 Eylül faşizminin koyu karanlığı sırasında da sonraki gericilik yıllarında da hep devrimcilerin yanında oldu. Tutsaklık günlerinde onlara sahip çıktı. Devrimci babası olmaktan hep gurur duydu.

Komünist hareketi heyecanla karşıladı. Başından itibaren her türlü desteği sundu. 1 Mayıs gibi önemli eylemlerin en öndeki katılımcılarındandı. Saldırılara karşı Kızıl Bayrak’a hep sahip çıktı, eylemlerde Kızıl Bayrak’ı gururla taşıdı. O, tüm Kızıl Bayrakçıların ve tüm sınıf devrimcisi komünistlerin yoldaşıydı, hepimizin Ferhat Amca’sıydı.

96 yaşındaydı, saçları bembeyazdı, ama o bizim için hep bir delikanlıydı. 3 Eylül günü Ferhat (Doğan) Amca’mızı yitirdik. Onu doğduğu topraklara, Dersim’e uğurladık.

Güle güle Ferhat Amca. Sınıf devrimcisi komünistler olarak seni hiç unutmayacağız!