İnsan Hakları Derneği (İHD) İstanbul Şubesi “Dünya Çocuk Hakları Günü” vesilesiyle yazılı bir açıklama yaptı. Açıklama şu ifadeler kullanılarak tarihçe aktarıldı:
“Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 20 Kasım 1989 yılında hazırlanan Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, 193 ülke tarafından onaylandı ve 20 Kasım ‘Dünya Çocuk hakları Günü’ ilan edildi. ‘Ayrım gözetmeme’, ‘çocuğun yüksek yararı’, ‘yaşama ve gelişme hakkı’ , ‘katılım hakkı’ olmak üzere 4 temel hak üzerine inşa edilen bu Sözleşmeyi 1990 yılında imzalayan Türkiye, anadilde eğitim ve kültürel kimliğin geliştirilmesini de içeren 17, 29 ve 30. Maddelerine çekince koyarak 1995 yılında yürürlüğe koyarken, sözleşmenin dayandığı temel hakları daha baştan tartışma konusu yapmış oldu ve devamında da sorumluluklarına uygun davranmadı. 33 yıl sonra bugün ülkeyi yönetenlere; çekinceler kaldırılsın ve Çocuk Hakları Sözleşmesi tam olarak uygulansın, çocuk haklarına yönelik ihlaller önlensin çağrısında bulunuyoruz.”
Çocuk hakkı ihlaline ilişkin TÜİK verilerinin bile yüksek olmasın vurgu yapılan açıklamanın sonunda ihlalleri son bulmasına ilişkin şu öneriler sıralandı:
“*Sözleşmenin dayanağı ‘ayrım gözetmeme’, ‘çocuğun yüksek yararı’, ‘yaşama ve gelişme hakkı’ ve ‘katılım hakkı’ temelinde tanımlanan tüm haklar hayata geçirilmeli, iç hukuk mevzuatı sözleşme ile uyumlu hale getirilmelidir.
*Çocuklar birer hak öznesi olarak kabul edilmeli, gerek bireysel hayatlarına yön verecek kararların alınması, gerek yaşadıkları ülkenin ekonomik, siyasal , sosyal sorunlarına etkin katılımları , söz sahibi olmaları sağlanmalıdır.
*Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne konulan çekinceler kaldırılmalı, anadilde eğitim hakkı sağlanmalıdır.
* Çocuklar, insan ticareti, organ ticareti, fuhuş ve suça itilmeye karşı korunmalı, şiddet ve istismarı önleyici etkin tedbirler alınmalı, bu durumlara maruz bırakılan çocukların kolay erişebilecekleri destek ağları oluşturulmalı ve etkin çalışması sağlanmalıdır.
*Çocuk istismarında cezasızlığın önlenmesi için Türk Ceza kanununda ve erken yaşta evliliğe izin veren Türk Medeni Kanununda gerekli düzenlemeler yapılmalıdır. Çocukları da koruyan İstanbul Sözleşmesine geri dönülmelidir.
* Genel yoksulluğun önlenmesi yoluyla, çocuk yoksulluğu ve buna bağlı gelişen eğitim ve sağlık hakkından mahrumiyet ve çocuk işçiliği önlenmelidir.
*Çocukların eğitim, sağlık, barınma , beslenme gibi temel hak ve gereksinimlerden ücretsiz yararlanması sağlanmalıdır.
*Çocuk cezaevleri kapatılmalı, çocukları suçtan koruyacak etkin önlemler alınmalıdır.
*Çocukların anneleri ile hapiste büyümemesi ve anne bakımından mahrum kalmaması için 18 yaş altı çocuğu olan anneler hakkında tutuklamaya alternatif yöntemler geliştirilmelidir.
*Çocuklar ve çocuk hakları başta olmak üzere, bütün insanlık adına tehdit oluşturan savaş ve çatışmaların son bulması için barış hakkı savunulmalı, tam bir barış için ülke, bölge ve dünya ölçeğinde etkin çalışmalar yürütülmelidir.”
