İran’dan Almanya’ya dönen bir Rothe Fahne News okuru 1 Mayıs süreciyle ilgili gözlemlerini paylaştı. Konuyla ilgili haberde özetle şu bilgiler aktarıldı:
Birçok örgüt ve aktivist 1 Mayıs’ta kararlar ve el ilanları ile seferber oldular. 1 Mayıs’tan birkaç gün önce, yaklaşık 40 işçi aktivist tutuklandı, işkence gördü ve bazıları İslamcı-faşist rejim tarafından öldürüldü. Ancak 1 Mayıs’ta, aralarında Baneh, Meşed, Gilan, Ahwaz ve Tahran’ın da bulunduğu birçok şehirde militan eylemler yapıldı.
Mitingler doğrudan yasak değildi ama korona krizi nedeniyle işçiler kendilerini korudular. 1 Mayıs kutlamaları bu nedenle genellikle sokakta nispeten az sayıda işçi ile gerçekleştirildi. Sayılar 20 ile 50 arasında değişiyordu. Tahran’da parlamentonun önünde yapılan eyleme yüzlerce insan katıldı ve bunların 50’si tutuklandı. İnternet üzerinden de birçok etkinlik düzenlendi. Etkinliğe katılan İşçiler, öğretmenler, öğrenciler, kadınlar, gençler dayanışma ve kutlama mesajlarını paylaştılar.
1 Mayıs’ın öne çıkan taleplerden biri asgari ücretin yükseltilmesiydi. Yoksulluk sınırının 400 euro civarında olduğu İran’da, 2020 yılı için asgari ücret 85 euro olarak belirlenmişti. 1 Mayıs’ta, “Kadın hakları için mücadeleye!” ve “Tüm siyasi tutuklulara özgürlük!” gibi şiarlar da öne çıktı.
Madenciler grevi
İran’ın orta kesimindeki Kerman’da 3 bin 500 madenci, maden işletmesinin özelleştirilmesine karşı 1 Mayıs’tan önce en az üç gün süreyle greve gittiler. İşçiler maske, eldiven ve temizlik malzemelerini kendileri satın almak zorundalar. Madenciler 1 Mayıs’ta iş bırakarak fabrika kapısının önünde gösteri yaptılar. Ücretlerin artırılması talebiyle 4 Mayıs’ta tekrar greve gittiler.
Güneybatıdaki petrokimya işçileri de ücret artışı ve iş güvenliği için greve gittiler. Ahvaz (Güney İran) ve diğer birçok şehirde de belediye ve kamu çalışanları birkaç aydır ödenmeyen ücretlerinin ödenmesi için değişik eylemler yaptılar.
