Geçtiğimiz günlerde İTÜ Uçak ve Uzay bilimleri Fakültesi son sınıf öğrencisi olan Emircan Kılıçkaya arkadaşımızı Covid-19 salgını nedeniyle kaybettik. Salgının gün geçtikçe yayıldığı bugünlerde genç olmanın da bizi bu hastalıktan korumadığı gözler önüne serildi.

Öte yandan, yeterli ve sağlıklı beslenme imkanlarımız olmadığı için salgına adeta açık kapı sunuyoruz. İşçi ve emekçi aileleri ise hâlâ ücretsiz izin ve işten atılma ile tehdit edilerek sağlıksız koşullarda çalıştırılıyor. Bu da salgının daha çok yayılmasında önemli bir etken. Bunlara bir de testlerin kontrolsüz ve yetersiz yapılma(ma)sı; hastalık belirtisi gösteren insanların da yeterince sağlıklı ortamlarda tedavi edilememesi ekleniyor.

Yaşamlarımız TV ekranlarındaki "sayılardan" ibaret kılınmaya başlandı. Şirketlere, yandaşlara ve zenginlere milyonlarca destek, vergi indirimi ve teşvikler veren; çılgın projelere ve ranta milyarlar aktaran sermaye iktidarı, bize kolonya verip ve dua etmemizi söylüyor. Öldüğümüzde ise başsağlığı dilemekle yetiniyor. Covid-19 salgını nedeniyle zor şartlarda yaşayan emekçilere gereken bütçeyi ayırmayan devlet bununla da yetinmeyerek elini cebimize sokmak istiyor, bunun için telefonlarımıza IBAN numarası atıyor.

İhmalkarlığın, fırsatçılığın ve yüzsüzlüğün salgından daha hızlı yayıldığı bugünlerde her zamankinden daha fazla dayanışmalıyız ve örgütlenmeliyiz. Bu salgın bitecektir. Ama bu asalakların hırsızlığı, fırsatçılığı ileride de devam edecektir. İşte dünü, bugünü ve yarını unutmadan mücadeleye devam etmeliyiz.

İTÜ’den bir DGB’li