Merhabalar, ben İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa’da okuyorum. Geçtiğimiz haftalarda hafızalarımızdan hiç silinmeyecek bir kadın cinayeti gerçekleşti. Okuduğum üniversitede olaydan etkilenen ve katledilen kadınlar için bir şeyler yapmak isteyen fakat ne yapacağını bilemeyen bir kitle olduğunu fark edince bir süreç başlattık.

Toplumun her kesiminden insan bizimle bu konuda dayanışmak ve destek olmak istedi. Bu konulara duyarlı olduğunu bildiğim bir grup arkadaşla okuduğumuz kampüste eylem yapma kararı aldık. Önce pankart hazırlama atölyesi yaptık. Boş bir sınıfta “Katledilen kadınlar isyanımızdır!” şiarlı bir pankart hazırladık. Ardından yürüyüş için bölüm kapısının önünde beklemeye başladık. Eylem başladığında çok az kişiydik ancak kampüs içerisinde yürüyüş yaparken birçok arkadaşımız da bize katıldı.

Kadınların katledilmesine kendi üniversitemizde tepki gösterip sesimizi yükseltmek bizi buluşturan ortak noktaydı. Yürüyüşe katılanların tümünün gözlerinde, kadınların katledilmesine duyulan öfkeyi gördüm. Bu ufak kıvılcımla başlayan isyanlarını sürdüreceklerine inanıyorum.

Eylemde ön plana çıkardığımız politik şiarlar "Katledilen kadınlar isyanımızdır!" ve "Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz!" oldu. “Katledilen kadınlar isyanımızdır” sloganını isyanımızın sebebini ve bundan önce isyan edeceğimizi belirtmek için seçtik. Diğer sloganımız dayanışma ve birlik olmadan bireyin tek başına kurtuluşunun mümkün olmadığını, kurtuluşun hep birlikte olmaktan geçtiğini vurgulamak için seçtik.

Evet, bizler İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa öğrencileri olarak dayanışmamızı her zaman her mağduriyet yaşadığımızda ve öğrenci olarak insan yerine koyulmadığımızda yükseltmeye devam edeceğiz. Bizler rakip olarak eğitiliyor, öyle büyütülüyoruz. Fakat bunu sonuna kadar reddediyor, birleşmenin önemini bir kere daha haykırıyoruz: Birleşe birleşe kazanacağız!

     İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa’dan bir öğrenci