- Merhaba, BERR Çorap’ta bir direniş yaşandı. Direnişin ardından işten çıkarıldınız. Süreç nasıl ilerledi? Kısaca anlatabilir misiniz?

Merhaba, ben BERR Çorap çalışmaktaydım. Kısa bir süre önce zam tartışmaları başladı. Biz kendi aramızda ücret zamlarını konuşuyorduk. Aynı günlerde bununla ilgili toplantılar yapıldı. Patronların kafasındaki ücret 5700 ile 6000 arasında idi. Biz biraz yüklenince 6600 TL’ye çıkardılar. Bunu da sözde “kademeli” belirlemek istediler. Örneğin patronu sevmiyorsan 6200, patronla aran iyiyse 6600 gibi… Biz ise net 7000 TL istedik. Ama istediğimizi alamadık. İyi ya da kötü 6650 TL’ye anlaşma sağlandı.  Bu itirazların da bedeli oldu. Ben çok konuştuğum için, yani hakkımızı savunduğum için beni işten çıkardılar. Sonuç olarak kış günü benim ve birçok arkadaşımın ekmeğiyle oynadılar.

Aslında herkes ekmeğinin peşinde. Hak aramanın gerçekten suç olduğu bir ülkede yaşıyoruz. Ne yaparsak yapalım suçlu damgası yiyoruz. Bize sürekli kapıyı gösteren patronlara sesleniyorum. Biz sizin kapı köpeğiniz değiliz. Biz emekçiler olarak çalışıp sizleri zengin ettik. Zenginlik üstüne zenginlik yaşattık. Biz de artık insan gibi yaşamak istiyoruz. Zaten çok şey de istemiyoruz.

Geçmişten bugüne çalışma koşulları zaten ağırdı. Bizlere her geçen gün yükleniyorlardı. “Ürün yetişecek, hızlanın, daha fazla makineye bakın” gibi emirler yağdırıyorlardı. Yetiştirsek bile yine de yaranamıyorduk. Üretimi durdurma sürecinde ise bize sürekli tehditler savurdular. Yine de biz aldırış etmedik. Çünkü biz hakkımız olanı istedik, fazla olanı değil. Polis çağırmak nedir? Yani kimi korkutuyorlar. Biz evimize ekmek götürmedikten sonra kim gelirse gelsin. Umurumda dahi olmaz. Yani süreç bu şekilde ilerledi.

Anlaşma sonucunda ise istenilen ücret alınmadı. Orta bir rakamda anlaşıldı gibi bir şey. Bu enflasyonda bu kadar zam varken biz yine hiç bir şey almadık. Yani kazanan yine patronlar oldu. Patronla işbirliği içinde olan işçiler ve korkaklar yüzünden böyle oldu tabii.

- Bundan sonraki süreçte neler yapılmalıdır?

Bundan sonraki süreçte yine birlikte olunması gerektiğini düşünüyorum. Çünkü artık patronlar çılgınlar gibi saldıracak. İşten atmalar, baskılar başlayacak. Şimdiden eski işyerim olan BERR Çorap baskılara başladı bile. Ama birlik olduğumuz sürece kimse bizi yıkamaz. Biraz zor birlik oluyoruz ama olmamız gerekiyor.

- Çorap fabrikalarında direnişler sürüyor ve tepkiler yükseliyor. Bu diğer fabrikalara da yansıdı. Bu konuda sizce neler yapılması gerekir?

Bence eylemlere bu şekilde devam edilmelidir. Çünkü bizler bir şekilde birlik olmasaydık şu an hala onların dedikleri ücretlere köleliği kabul etmiş olurduk. Bu nedenle gün birlik günü, emekçilerin günüdür. Sonuna kadar mücadeleye devam edilmeli. Durmak yok diye düşünüyorum. Çünkü ezilenler her zaman biziz. Bu gidişata dur demek için sonuna kadar mücadele etmeli, haklarımızı kazanmak için ilerlemeliyiz.

Kızıl Bayrak / Esenyurt