Mercedes fabrikasında çalışan işçiler dün “Aile Günü 2015” etkinliğindeydi. İşçilerle “bir aile” gibi bir arada olan şirket yönetimlerinin birbirinden kopyalayıp uyguladığı bu etkinlikler dizisinin son örneği de artık işçilerin bu tarz organizasyonlara nasıl baktığını gösterdi. Tofaş'ta da, Ford'da da örnekleri görülen etkinliklerde öne çıkan, işçilerin bu etkinlikleri artık tepkiyle karşıladığıydı. Mercedes'te de durum değişmedi.

Metal işçilerinin eylemli tepkileri içerisinde şirketlerin sömürüyü kabullendirmek ve iyi şartlar altında çalıştıkları makyajı için kullandığı etkinlikler bugün işçilerin teşhirine konu oluyor. Zira hareketin etkisiyle işçiler sınıf bakışını genişletti ve dolaysız parçası olmaya zorlandıkları “aile buluşmasını” anlamını da sorgulamaya başladı. İstenen zamlar, sosyal hak iyileştirmeleri için kaynak bulamayan şirketler bu etkinliklere devasa bütçeler akıtıyor. Tek bir gün çeşitli yemek sunumlarından, eğlence organizasyonlarına, aile olduğunu ispatlamak için dağıtılan tişört veya şapkalara, göz boyama hediyelerine kadar milyonları bulan harcamalar yapılması işçileri mutlu etmiyor.

Yaldızı dökülmüş son etkinlik Mercedes tarafından dün düzenlendi. İşçiler yine zoraki olarak etkinlikteydi. Mercedes işçisi, ailelerine çalıştıkları “fabrikaları gösterme imkanı” bulmaktan, dağıtılan sucuk ekmekten, kurulan şatafatlı çadırlar ve konser sahnesinden, etkinlik programından etkilenmedi. Bu etkinlik için harcandığı ifade edilen milyon liraların hesabını yaptı. Mercedes yönetiminin 4.5 milyon lirayı bu etkinlik için harcadığı işçilerin dilinde dolanıyordu.

Hem pazar gününü kendi aileleriyle geçirmek yerine böyle bir etkinliğe katılmaya zorlanmalarına kızılıyordu, hem de etkinliğe bu kadar para harcanırken yarın istenecek haklar için “kaynak yok” yalanının duyalacağına tepki vardı. Etkinlikte yarışmalarla verilen hediyelerse yine işçilerin ihtiyaçlarını karşılamaktan uzaktı ve kimseyi kandırmaya yetmedi.

Mercedes'te “Aile Günü 2015” böyle bir atmosferde geçerken diğer fabrikalarda yapılan ve yapılacak olan etkinlikler çok farklı bir tablo sunmuyor.

Keza bundan dolayı Ford'da aynı şovun parçası olan “Biz Bize” etkinlikleri uzun süre ertelenerek metal hareketinden korkunun da yansıması oldu. Renault'sa işçiler greve çıktığında bile bu etkinliklere para harcama konusunda tutumunu değiştirmemişti. Renault Türkiye, Türkiye genelindeki bayileri için Fethiye’deki lüks bir otelde düzenlediği iki günlük etkinliğe 4 milyon lira harcamıştı.

Mercedes işçisi de metal hareketinden görerek öğreniyor, sorguluyor ve tartıştırıyor. Mercedes işçisi de kurulu düzene başkaldırarak Türk Metal’den kurtulmaya çalışırken bu etkinliklere tepkisini MİB sayfasından dile getirdi.

Gerçek aile etkinlikleri grev çadırlarında!

İşçilerin gerçek aile etkinlikleri, MİB aracılığıyla, fabrika önlerindeki grev alanlarında yapıldı. MİB’in Facebook sayfası üzerinden örgütlenen işçi eşleri, evlerde hazırladıkları yiyecekleri fabrika önünde paylaştı. Diğer fabrikalardan sınıf kardeşlerinin getirdiği çaylar demlendi. Hep birlikte şarkı söylendi, davul zurna eşliğinde halaylar çekildi. Çalıştığı fabrikayı gösteremeseler de nasıl direndiklerini gösterdiler.

İşçiler artık tek başına değil, bunu biliyorlar. Birlik olunca kazanmak için mücadele edebiliyor ve gerçekten çıkar gözetmeksizin gönüllülük esasıyla güçleniyor. Ve bu sahteliklere artık metal işçisi prim vermiyor. “Aile” ya da “Biz bize”yiz diyerek yan yana gelen fabrika yönetiminin yarın Türk Metal çetesiyle, MESS'le kendisini sırtından hançerlemeye çalışacağını biliyor. Ürettiği artı-değerin ne boyutlara geldiğini etkinlik organizasyonlarında harcanan paradan hesaplayarak öğreniyor.

Metal hareketi ile işçiler için yeni bir dönem başladı. Ve sermayenin bugüne kadar ücretli köleliği ayakta tutan tüm formülleri bir bir çöküyor. İşbirlikçi sendikal bürokrasi darbe aldı, şimdi sınıf farkını yok sayan, “aileyiz” söyleminin dayanağı etkinlikler etkisini yitiriyor.