Greif yönetimi ve DİSK Tekstil, toplu sözleşme görüşmelerine başladı. Greif işçilerinin, nasıl bir sözleşme taslağı hazırlandığına dair hiçbir bilgisi yok. İşçiler temsilcilere ve sendika yöneticilerine sözleşme taslağını sorduklarında net bir yanıt alamıyor, “Sizin doldurduğunuz anketleri de dikkate aldık” denilerek geçiştiriliyorlar. Bu durum bile gösteriyor ki ortada işçilerin çıkarını gözeten bir sözleşme taslağı yoktur. Eğer öyle olmuş olsaydı işçiler bilgilendirilir ve karşı karşıya kalınabilecek zorluklara karşı hazırlık yapılırdı. Sendika temsilcilerinin ve yöneticilerinin söylediği tek şey “firmayı zorlarsak fabrikayı kapatır. Bunu gözetmeliyiz” oluyor.
DİSK Tekstil Sendikası'nın Greif’te ihanet sözleşmesini imzalamak için yaptıkları, fabrikanın kapanacağına dair dedikodu yaymaktan ibaret de değil. Yaşanan sorunlara ses çıkaran işçileri işten atmak veya sindirmek için çeşitli kirli oyunlar sergiliyorlar. Duyarlı işçileri “bunlar Kızıl Bayrakçı” diyerek patrona ihbar ediyorlar. Buradan da bir şeyler tutturamadıklarında bizzat yöneticilerle birlikte işçilere baskın yapmak gibi davranışlar sergiliyorlar.
Cihangir Şahan patron uşağı mı, işçi temsilcisi mi?
Greif Hadımköy fabrikası baş temsilcisi Cihangir Şahan fabrikada kendisine muhalif işçileri çeşitli bahaneler uydurarak fişliyor ve yönetime ihbar ediyor. Bu da yetmediği zaman, işçilerin dinlenme saatlerinde patron temsilcileriyle birlikte baskın yaparak, uşaklığını yaptığı kapıya bağlılığını gösteriyor.
Geçtiğimiz haftalarda Cuma namazı için gidilen köyün kahvesine DİSK Tekstil İşyeri Baştemsilcisi Cihangir Şahan baskın düzenliyor. İşçi temsilcisi sıfatı taşıyan bu kişi kraldan daha çok kralcılık yapıyor. Yanına aldığı fabrika yöneticileriyle birlikte kahvedeki işçilere Cuma namazına gitmeyerek oyun oynadıkları için tutanak tutturuyor. Tutanak tutulan işçilerden birinin işine son veriliyor. İşine son verilen işçinin haksızlıklara karşı ses çıkaran işçilerden olması tesadüf olmasa gerek.
Yıllardır her Cuma bir grup işçi bu kahveye giderek oyun oynuyor. Şimdiye kadar böylesi bir durumla karşılaşılmıyor. Nedense toplu sözleşme görüşmelerinin sürdüğü bu günlerde bu baskın bizzat DİSK Tekstil Sendikası’nın organizasyonuyla gerçekleştiriliyor.
Görevi işçilerin hak ve çıkarlarını korumak olan sendika yönetici ve temsilcileri tam tersi bir davranış sergileyerek patronun daha fazla sömürmesi, işçileri daha fazla sindirmesi için çalışıyor. Bulundukları koltukları işçinin iradesiyle değil, patrona kullukla korumaya çalışıyorlar.
Koltuk kavgasına düşenler için işçinin önemi yok!
Greif Hadımköy fabrikası baş temsilcisi Cihangir Şahan ve DİSK Tekstil İstanbul Şube Başkanı Mehmet Ali Başak bir sonraki seçimde şube başkanlığı koltuğuna oturmak için kirli bir kapışma içindeler. Koltuk kavgalarına işçileri de alet etmeye çalışıyorlar. Her iki taraf da “en iyi işçi savunucusu benim” pozu vermeye çalışıyor. Fakat işçilerin hak ve menfaatlerine dönük herhangi bir saldırıda her ikisi de patronun yanında yer alıyor.
Geçtiğimiz günlerde Cihangir Şahan’ın patron temsilcileriyle birlikte gerçekleştirdiği kahve baskını bu durumun somut bir örneğidir. İstanbul Şube Başkanı, Hadımköy temsilcisini patron yaltaklığı yaptığı için uyarma ya da gerekli disiplin soruşturmasını başlatma yönünde hiçbir adım atmamıştır. Yine yakın zamanda Hadımköy fabrikasında sendika temsilciliği Cihangir Şahan’ın hileleriyle düşürülen ve daha sonra işten atılan işçi için de hiçbir şey yapmamıştır. Konu koltuk olduğunda ise her iki taraf da Greif fabrikasındaki bir grup işçiyi gerici temelde taraflaştırarak seçimlere hazırlık yapmaktadır. Patronun çıkarlarıyla çelişmediği müddetçe işçilerin yanında olduklarına dair görüntü vermekten geri durmamışlardır. Patronların çıkarlarıyla çeliştiği zaman ise her türlü hukuk dışı ahlaksız uygulama ve baskıya maruz kalan işçilere “bizim yapacağımız bir şey yok” diyebilmişlerdir.
Bu hain koltuk sevdalılarının bu kadar hoyratça davranmalarının en önemli nedeni Greif işçilerinin birliğinin olmamasıdır. Bir diğer önemli nedeni ise bu birliğin oluşmasına öncülük edebilecek kapasiteye sahip işçilerin orta yolcu, tutarsız, kaypak davranışlarıdır. Sendika bürokratlarının eğitim adı altında götürdükleri 5 yıldızlı otel tatili ve başka rüşvetlerin cazibesine kapılarak tutarsız tutumlar sergilemeleridir. Nihayetinde hangi nedenle olursa olsun bürokratik kastın nimetlerinden faydalanmaya başlayan her işçi yozlaşıyor, çürüyor, kendi sınıf kardeşlerine yabancılaşıyor.
Greif işçisi kazanmak için kendi gücünün farkına varmalıdır
Greif işçisinin hak ve menfaatlerini DİSK Tekstil ağaları koruyamaz, geliştiremez. Bu ağalara öyle ya da böyle yaltaklık yapanlar da Greif işçilerinin hak mücadelesine öncülük edemez. Greif işçisinin tek seçeneği, tek çözümü var. O da kendi komitelerini kurarak mücadele etmeleridir. Başka da bir çözüm yolu yoktur. Aksi halde yalan ve hileyle geçirilen bir sözleşme döneminin sonunda Greif işçisinin payına yine sefalet koşulları düşecektir.
