- Daha önce çalıştığın yerde işten atıldın. Bize o süreci anlatabilir misin?

- Ben şu anda evde parça başı iş yapıyorum. Bundan üç yıl önce büyük bir çorap fabrikasında çalıştım. Tam altı buçuk sene! Beş katlı büyük bir yerdi ve kadınlar daha yoğundu. Biz bir ara kadınlarla toplantı yaptık. Kreş açılmasını istiyorduk. Ben o zamanlar bekardım. İlla çocuğumun olması gerekmiyor sonuçta, bu bir ihtiyaçtı orada. Yarın öbür gün benim de kreşe ihtiyacım olacaktı. Ondan sonra patron bize kreşin yapılacağını söyledi. Yok “para yok”, yok şu, bu derken senelerce yapılmadı. Biz tekrar toplandık... Kreş istediğimizi söyledik tekrar. Anneler zorluk çekmesin, çocukları yanında olsun istedik. Ama bu sürecin sonunda işin örgütleyicisi olan üç kişiyi işten çıkardılar. Ben de o süreçte işten çıkarıldım.

- Bir ev içi işçisi olarak neden bu işi yaptığını ve çalışma koşullarını anlatır mısın?

- Şimdi sekiz aylık bir bebeğim var. Bebekten kaynaklı çalışamıyorum bir fabrikada. Fakat eşimin aldığı asgari ücretle de geçinemiyoruz. Benim kiram 1000 lira. Ben geriye kalan 600 lirayla nasıl geçineceğim? Çocuğumun maması var, bezi var. Benim de çalışmam lazım. Ben de mecburen hiç istemediğim bir iş yapıyorum. Evde parça başı iş yapıyorum. Sigara sarıyorum. Çocuğum bir odada ben diğer odada.

- Bunun kendisi çocuk için sağlıksız bir durum değil mi?

- Evet, odaya sokmuyorum, ellerimi iyice yıkıyorum ama yine de zararlı. Üstünüze başınıza siniyor. Ne kadar önlem alsam da zararlı bir ortam bir bebek için.

- Peki şartlar neler?

- Öncelikle sigortasız çalışıyoruz. Bir kutuda 200 sigara var. Kutu başına 5 lira veriliyor. İşi yapan birkaç kadın arkadaşla birlikte zam istedik. İşi ayarlayan kişi “daha da düşüreceğim fiyatı” dedi. “Neden” diye sorduğumuzda da “Suriyeliler dört liraya sarıyor” dedi. Bizi böylece tehdit ederek düşük ücrete razı etmeye çalışıyor. Biliyor ki, o işe ihtiyacımız var. Bu çalışma koşulunda o ne derse onu yapmak zorunda kalıyoruz. Örgütlenemiyorsun. Ama kreş olsa idi ben de fabrikada çalışabilir, haklarımı da sonuna kadar savunabilirdim. Sadece benim için değil tüm kadınlar için kreş çok önemli.

- 1 Mayıs yaklaşıyor, senin taleplerin neler?

- Öncelikle güvenceli bir iş istiyorum. Ve, kadınların çalışabilmesi için 1 Mayıs’ta talebim nitelikli ve ücretsiz kreş olacak.