Filistin’den bugün gelmişti Ziya. Gazeteciydi. Filistin’de katledilen Şirin Ebu Akel’in cenazesine katılmıştı. O, İsrail polisi tarafından coplanmamıştı ama anlattığına göre, tabutu taşıyanlara vurulan her cop yüreğine gelmişti.

Telefonda anlatmıştı bunları bana. “Seninle dertleşmek istedim” dedi. Dün konuştuk telefonla, bugün burada Ziya. Onu havaalanından aldığımda bana ilk sözü kesin Türkiye’dekiler saldırıyı kınamıştır oldu.

“Türkiye’deki devrimciler, demokratlar, insan hakları savunucuları saldırıyı kınadı ama iktidardakiler görmedi bile” dedim Ziya’ya.

“Neden” diye sordu. Yanıt verdim:

Çünkü egemenler her yerde yaşama da ölüme de aynılar. Yeri gelir başka bir ülkedeki saldırıyı kınarlar. Ama bu hem iç politikada duydukları ihtiyaçtan kaynaklı olur hem de o ülkeyle olan ilişkilerdir asıl belirleyici olan. Misal Erdoğan’ın “one minute” dediği dönemde bu olsaydı kınamada bizi bile sollarlardı. Ama şimdi ilişkiler oldukça iyi. İç politika gereği kınayıp ağızlarının tadını bozmazlar.

Daha konuşacaktım ama Ziya susturdu. “Yeter, seminer vereceksin neredeyse” dedi.

***

Aysel Doğan yaşamını yitirmişti. Dersim’de uğurlanacaktı son yolculuğuna. Ziya tanışmıştı onunla. Cenazesine katılalım dedi. İkiletmedim onu.

Dersim’de Aysel’in getirileceği yola kitlesel bir şekilde geldik. Seveni çoktu. Karşımızda da TOMA’lar ve birçok polis vardı. Ziya bana “Dersim diye Filistin’e mi geldik, Şirin Ebu Akel’in cenazesiyle aynı manzarayı görüyorum burada” dedi. Cümlesini tamladıktan saniyeler sonra TOMA’lardan tazyikli su sıkılmaya başladı.

Ziya’la tazyikli sudan korunmaya çalışırken haykırdı:

“Dediğin gibi egemenler her yerde aynı...”

H. Ortakçı