İşsizliğin yüzde 30’ları aştığı, yolsuzluğun sisteme damgasını vurduğu Lübnan’da, son aylarda her hafta ülkenin farklı kentlerinde eylemler gerçekleştirildi. Bu eylem süreci, Pazar günü Başkent Beyrut’ta yapılan kitlesel bir eylemle taçlandırıldı.
Lübnan Komünist Partisi’nin (LKP) çağrısıyla gerçekleştirilen eyleme Halk Hareketi, Nasırcı Halkçı hareket, Demokratik Halk Partisi ile bazı demokratik kitle örgütleri katılım sağladı. Eyleme 20 bini aşkın işçi, emekçi, kadın ve gencin katıldığı bildirildi. Farklı noktalardan yürüyüşe geçen kortejler, Beyrut’un merkezinde bulunan Bişara el Khuri meydanında birleşti.
Pankartlar, dövizler ve şiarlarla taleplerini haykıran emekçiler, tıkanma noktasında bulunan sistemin yarattığı yıkıcı sorunlara “Artık yeter!” dediler. Siyasi güçlerin etnik, dinsel, mezhepsel aidiyete göre konumlandığı, temel kurumların bu ayrımlara göre bölüştürüldüğü (Cumhurbaşkanı Hıristiyan, Başbakan Müslüman Sünni, Meclis Başkanı Müslüman Şii vb.) Lübnan’da sistem, tıkanmadan çıkamıyor. Alt yapı hizmetlerini bile halka sunmaktan aciz olan bu sisteme karşı sınıfsal temelde bir hareketin gelişmesinin zorlukları var.
Beyrut’ta gerçekleştirilen eyleme on binlerin katılması, LKP’nin bu cendereyi kırmak için bir yol açabileceği umudunu yeşertmiş görünüyor. Bu kolay olmasa da, -zira insanların çoğu sınıfsal konumuna göre değil etnik, dinsel, mezhepsel aidiyetine göre tutum alıyor ki, bu da tıkanmış sisteme hizmet ediyor- biriken sorunların aşılmak bir yana daha da derinleşmesi, toplumun en azından belli bir kesimini arayışa zorluyor. Bu koşullarda ‘alt kimlikler’ üstü bir çizgi izlemeye en yatkın parti LKP’dir. Beyrut yürüyüşü/mitingi ile yakalanan ivme, geliştirilmeye devam ederse, uğursuz dinci/mezhepçi sistemin cenderesi kırılabilir.
Eylemlerde yükseltilen şiarlar, toplumsal sorunların giderek derinleştiğini, sınıfsal eksende örgütlenme ve mücadele için önümüzdeki sürecin daha uygun bir atmosfer yaratacağına işaret ediyor.
Beyrut’taki eylemde emekçiler ve yoksullar üzerindeki verginin hafifletilmesi, banka ve gayrimenkul şirketlerine kademeli vergi getirilmesi, akaryakıta uygulanan vergilerin geri çekilmesi, sosyal güvenliğin korunması, iş imkanlarının yaratılması, devlet kurumlarındaki yolsuzluklara dur denilmesi, ilaç ithalatı ve dağıtımının tekelinin kırılması, iş imkanlarının yaratılması ve benzeri birçok talep dile getirildi.
LKP’nin çağrısı üzerine on binlerin sokaklara dökülmesi, Lübnan’da sınıf çatışmalarının sertleşme eğiliminde olduğuna işaret ediyor.
