İşçi direnişleri sürüyor

EnerjiSA, Ergman, Pas South ve Lila Kağıt’ta sendika düşmanlığına ve işten atmalara karşı başlayan direnişler devam ediyor.

  • Haber
  • |
  • Sınıf
  • |
  • 14 Nisan 2022
  • 20:30

EnerjiSA, Ergman, Pas South ve Lila Kağıt’ta sendika düşmanlığına ve işten atmalara karşı başlayan direnişler devam ediyor.

Tekirdağ Çerkezköy’de bulunan Pas South’ta Petrol-İş Sendikası’na üye oldukları için işten atılan ve direnişe geçen işçilerin direnişi fabrika önünde devam ediyor. Direnişin 57. gününde içerde çalışan arkadaşlarına seslenen direnişçiler “Hak verilmez alınır, zafer sokakta kazanılır” sloganları attı. Aynı zamanda direnişçi kadınlar “Yoksulluğa, işsizliğe, sömürüye, sendika düşmanlığına, güvencesizliğe, kanun tanımaz patronlara karşı 1 Mayıs’ta alanlara” çağrısı yaptı.

Tekirdağ Ergene Ulaş OSB’de bulunan Lila Kağıt’ta Selüloz-İş Sendikası’na üye oldukları için işten atılan işçilerin direnişi 105.günü geride bıraktı.

İzmir’in Kemalpaşa ilçesinde bulunan Ergman Döküm Fabrikası’nda Birleşik Metal-İş Sendikası üyesi işçilerin direnişi devam ediyor. İşten atılan 3 işçi fabrika önünde anayasal hakları için başlattığı direnişin 12.gününde “İnadına sendika inadına DİSK” sloganları ile direnişi sürdürüyor.

DİSK’e bağlı Enerji-Sen üyesi EnerjiSA işçileri direnişin 17. gününde Ankara Başkent Genel Müdürlüğü önünde eylem gerçekleştirdi. Yapılan açıklamada yarın (15 Nisan) İstanbul’da olacaklarını duyuruldu. Yapılan konuşmada şunlar ifade edildi:

“Direnen işçiler Sabancı’nın mağdur ettiği Moda Sahne’de dayanışma etkinliği gerçekleştirecek. Bu basit bir dayanışma etkinliği değil. Bu etkinlik enerji dağıtımının özelleştirilmesinin yarattığı sorunlardan mağdur kim varsa onunla dayanışmak demektir.”

Enerji dağıtımının kamusal bir hak olması gerektiği vurgulanan konuşmada yarın 20.30’da Moda Sahne’ye çağrı yapıldı.

Enerji-Sen Genel Başkanı Süleyman Keskin ise yaptığı konuşmada söyledi:

“Sabancı’dan önce burada çalışıyorduk. Ülkenin neresinde enerji işi varsa, bunları yapıyorduk ve sabit bir ücretimiz vardı. Kurumlar özelleştirilince, arkadaşlarımız başlarına gelecek olanı bilmiyordu. Her yapılan sözleşmeden sonra işçi arkadaşlarımızın maaşları asgari ücretin altına düştü. Bu şirketler bu kurumların eline geçti ve her yıl 50 tane iş arkadaşımız iş cinayetinde hayatını kaybediyor.”