Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı, Türkiye’nin toplam dış borcunun 448 milyar dolar olduğunu açıkladı. Bu borcun 137 milyar doları devletin, diğer bölümü ise kapitalist firmaların. Gerçekte bu borçların da çoğunun hazine garantisi var. Yani kapitalistler de büyük ölçüde devlete dayanarak borçlanmışlar.

Devasa boyutlara varan bu borç, dolar kurunun yükselmesiyle otomatikman artıyor. Dolar kurundaki küçük bir artış bile, borca milyarlar ekiliyor. AKP iktidarı döneminde kredi kartı borçları ve tüketici kredilerine bağlı borçlar da devasa boyutlara ulaştı.

Geçim sıkıntısına sürükleyerek, tüketime teşvik ederek ya da borçlandırmayı özendirerek bireyleri borç batağına çeken sistem, ülke ekonomisinin dışa bağımlılığını doruğa çıkartarak 16 yılda toplam dış borcu üç kattan fazla arttırdı.

Türk parasının dramatik bir şekilde değer yitirmesiyle borç ödemekte zorlananlar iflasa sürüklenirken, hem devletin hem kapitalistlerin borçları ise, “krizin faturası” şeklinde işçi sınıfıyla emekçilerin sırtına yıkılıyor.

Ülkeyi ve toplumu borç bataklığına sürükleyen rejimin efendileri halen saraylarında sefahat sürüyor. Ne lüksten ne şatafattan ne görgüsüz gösterişçilikten vazgeçiyorlar. Kriz derinleşmiş, ülke borç bataklığına saplanmışken kapitalistler, saray rejiminin efendileri ve dalkavukları sefih bir yaşam sürüyor; ama aynı zamanda milyonlarca işçi ve emekçiye işsizliği, yoksulluğu, sefaleti reva görüyorlar. Görünen o ki, saray rejimiyle avenelerinin bu pervasızlığı, sonlarını getirecek olan süreci de hızlandıracaktır.